Cztery pory

[viola arvensis]

Bywa, że zima doskwiera

i na nic z niebiosów promienie,

duszę płatami mróz ściera

siarczyste kąsa cierpienie.

 

A bywa chłody dokoła

a w tobie przebiśnieg zakwita

i radość duchowa cię woła

i wiosnę ożywiasz w zachwytach.

 

I bywa, że gubisz swe myśli

i lecą z czerwienią i złotem

i tylko się cały zamyślisz

ochoty odkładasz na potem.

 

A czasem jak słońce zachwycasz

rozświetlasz, zmarzniętych ogrzewasz

i wszędzie to światło przemycasz

i Bogu dziękczynny hymn śpiewasz.

 

Tak mija lato za wiosną

i zima odchodzi z jesienią.

Ty zostań tą cząstką radosną,

niech serce twe iskrzy zielenią.

 

 

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane wczoraj o 17:48 przez viola arvensis (wyświetl historię edycji)

[huzarc]

@viola arvensis

To wiersz, który emanuje ciepłem i prostą ludzką dobrocią. Czuć w nim łagodny oddech wiary w sens codzienności, z pozoru pełnej chłodu, ale też małych, uporczywych przebłysków nadziei i radosnych gestów.

[viola arvensis]

@huzarc Zawsze miło jest przeczytać taką przyjemną i zarazem rzeczową opinię.

Bardzo dziękuję,  ciepło pozdrawiam :)

[Migrena]

@viola arvensis

 

Violu.

 

wzruszający wiersz o zmienności życia i wewnętrznej sile.

 

metafory pór roku są piękne i skłaniają do głębokiej refleksji.

 

dziękuję za tę dawkę poezji, która zapala i zostawia w sercu radosną, zieloną iskrę !!!

 

w moim zostawiła płomień świecy !!!

 

piękny Twój wiersz jest :)

 

[viola arvensis]

@Migrena nic tak nie cieszy jak to, gdy wiersz zostawia jakieś światełko, niezależnie zielone, białe czy jakiekolwiek inne :)

Niech Ci te iskierki zielone tańczą zawsze w duszy !

[Migrena]

@viola arvensis

 

dobrze :)

 

chcę :)

 

[Alicja_Wysocka]

@viola arvensisViolu, każdy Twój wiersz zostawia mnie uśmiechniętą.

Czy tupniesz nogą czy czy się skłonisz - zawsze wiesz co robisz, serdeczności :)

[Łukasz Wiesław Jasiński]

Chyba powinno być chłodny?

 

Łukasz Jasiński 

[viola arvensis]

@Alicja_Wysocka wzruszasz mnie Alu takimi słowami. To bardzo, bardzo mile.

Dzięki

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Łukasz Wiesław Jasiński ależ oczywiście, że  nie, panie Łukaszu...

[Łukasz Wiesław Jasiński]

@viola arvensis

 

Pani sprawa jak pani pisze, a jednak: zapewniam panią - popełniła pani kilka błędów, wiem, że niektórzy celowo popełniają błędy, aby zdobyć jak najwięcej komentarzy - jest to próba zwrócenia uwagi na własną osobę z powodu kompleksów.

 

I nie wspominając już o tym, że niektórzy nie są zdolni przyjmować jakiejkolwiek merytorycznej krytyki, ot, pępki świata...

 

Łukasz Jasiński 

Edytowane wczoraj o 17:15 przez Łukasz Wiesław Jasiński (wyświetl historię edycji)

[viola arvensis]

@Łukasz Wiesław Jasiński zapewniam pana, że nie popelniam błędów celowo. Żle mnie pan ocenia panie Łukaszu.

Nie czuję potrzeby zwracania na siebie uwagi, wręcz przeciwnie.

[Łukasz Wiesław Jasiński]

@viola arvensis

 

Dobranoc i kolorowych snów 

 

Łukasz Jasiński 

[viola arvensis]

@Łukasz Wiesław Jasiński dziękuję i wzajemnie panie Łukaszu.

[FaLcorN]

@viola arvensis

Chwytać każdą chwilę

z lodu, lawy, szkła..

Przecież my na chwilę..

póki serce gra.

 

Pozdrawiam! Dobrego tygodnia!

[viola arvensis]

@FaLcorN ładnie, choć wolałabym chwytać trochę delikatniejsze chwile żeby sie tym lodem/szkłem nie pokaleczyć nadto, ale co tam, czasem trzeba isc na żywioł

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dzięki i wzajemnie, dobrego!

 

[FaLcorN]

@viola arvensis

Nie marudź.. ;-)

Po pierwsze carpe diem,

po dziesiąte carpe diem.

[Berenika97]

@viola arvensis

Twój wiersz jest o zmienności stanów duszy i o tym, jak niewiele mają one wspólnego z tym, co dzieje się na zewnątrz. Podoba mi się ten kontrast: zimno dokoła, a w środku rozkwit – albo odwrotnie.

Szczególnie trafiła do mnie strofa trzecia – "gubisz swe myśli i lecą z czerwienią i złotem". To ma w sobie coś lekkiego, marzycielskiego, jakby te myśli były liśćmi unoszonymi wiatrem. I to "ochoty odkładasz na potem" – tak zwyczajne, a jednocześnie tak prawdziwe dla tych momentów, kiedy jesteś gdzieś indziej duchem.

Zakończenie to piękne błogosławieństwo – "niech serce twe iskrzy zielenią". Zieleń jako kolor nadziei. To optymistyczne! Twój wiersz jest przepiękny!

[viola arvensis]

@Berenika97 w analizowaniu wierszy nie masz chyba sobie równych. Powinni Ci za to płacić :)

Wszystko w punkt. 

Bardzo dziękuję za wnikliwość i za przychylność. 

Serdeczności.

[Wiesław J.K.]

@viola arvensis Cztery pory miłości: w zimie ogrzewa, latem swym żarem spala, wiosną dojrzewa i jesienią owoców pełna. 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Prawdziwa miłość nigdy nie przemija, zakochanie to jej cień. Pozdrawiam serdecznie! :)

[viola arvensis]

@Wiesław J.K.  Dobrze powiedziane i na dodatek jak poetycko

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Milo Cie widzieć

 

Z pozdrowieniami 

W.