przesadzam słowa

[Alicja_Wysocka]

 

przesadzam słowa
jak ludzi

 

jednym daję słońce,
bo lubią ciepło rozmów
innym cień,
bo w milczeniu szybciej rosną

 

niektóre się nie przyjęły -
wyrwane z obcych zdań,
zwiędły z tęsknoty
za dawnym sensem

 

a są i takie,
co kwitną dopiero,
gdy posadzę je obok siebie
i widzę,
że trzymają się za ręce

 

 

 

 

 

 

 

 

[Marek.zak1]

Mądrze i ślicznie:). Pozdrawiam z podobaniem. 

[Alicja_Wysocka]

@Marek.zak1  :)  One wiele dla mnie znaczą.

[wierszyki]

Nie przesądzam, czy gdzieś wina, słowa goszczę jak Gościna  :) pozdrawiam

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

[Alicja_Wysocka]

@wierszyki

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 Zatem dziękuję, dziękuję za miejsce, z uznaniem :) 

Edytowane 2 godziny temu przez Alicja_Wysocka (wyświetl historię edycji)

[Jacek_Suchowicz]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

ale są i  takie które pielęgnuję

co dzień doglądam jak rosną

(zdradzę tylko wam że czekam aż zakwitną
 przynosząc nam szczęście)

 

pozdrawiam:))

[Toyer]

Ważne żeby wiedzieć - kogo posadzić obok siebie - wtedy każde słowo kwitnie 

[Alicja_Wysocka]

@Toyer Ciebie posadzę  obok słowa - grzeczność :)

@Jacek_Suchowicz A Ciebie Jacku, przy słowie Przyjaciel :)

[Simon Tracy]

Piękna, lekka i uniwersalna poezja. 

Czytając Twoje wiersze można czerpać z ich słów optymizm pełnymi garściami. 

[Migrena]

@Alicja_Wysocka

a mnie przy jakim słowie byś posadziła, Alu ?

[Alicja_Wysocka]

@Migrena Posadziłabym Cię przy słowie „Ciekawość, Czaruś” 
i patrzyła, jak razem rozkwitacie między wersami.

 

@tie-break, @Simon Tracy, dziękuję :)

[Migrena]

@Alicja_Wysocka

dziękuję :)

ja przy takich słowach - miło mi :)

[Berenika97]

@Alicja_Wysocka

To piękny i mądry wiersz o pisaniu, o słowach jako żywych istotach, które wymagają troski i zrozumienia ich natury. Piękna ta metafora ogrodu. Szczególnie porusza mnie trzecia zwrotka - o słowach wyrwanych z obcych zdań, które więdną z tęsknoty za dawnym sensem. To przecież coś, czego doświadcza każdy, kto pisze, że czasem słowo, które gdzie indziej było piękne, u nas po prostu nie chce żyć.

Świetny koniec - słowa trzymające się za ręce - to cudowne uchwycenie momentu, gdy tekst nagle "zadziała", gdy znajdzie się tę właściwą kombinację, która tworzy coś większego niż suma części.

Śliczne!