Góry... nasze góry

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@[email protected]Bez cienia wątpliwości nie jestem jedynym, którego fascynują góry; jest w nich coś bezapelacyjnie czarownego. Podczas mojego krótkiego pobytu parę lat temu w Edynburgu, Szkocja podziwiałem majestat Arthur's Seat wprost z okna pokoju w którym mieszkałem. Nigdy nie zapomnę dech zapierającej wspinaczki na jego szczyt, serce wręcz do gardła podchodziło. 
Wierzę, że jeszcze w tym życiu, odwiedzę majestatyczne polskie góry, a jest ich wiele jak wiesz. Chciałbym zobaczyć, chociaż z daleka Mount Everest.
Serdecznie pozdrawiam Cię "Janosiku." ;-)

[Leszczym]

@[email protected] Klasa Post !!! Mnie jakoś życie najczęściej do Szczawnicy i Krynicy gnało ;))

[[email protected]]

@WiechuJK

Przeżyjmy to jeszcze raz,
no cóż, taki przyszedł czas.
 

Pozdrawiam.

[[email protected]]

@Leszczym Każdy ma swoją górę...  jaka by nie była,
                        bo to nie jest na pozór, cna bezkształtna bryła.
 

Pozdrawiam.

[Leszczym]

@[email protected] A wiesz faktycznie, tak naprawdę mam taką górkę we francuskich Alpach. Niewielka, ale śliczna. Nazywam ją swoim Hobbitonem :)

[[email protected]]

@Leszczym Hobbiton, Hobbitonomi nierówny,
                         ostrożnie byle nie wpaść do studni.

[Leszczym]

@[email protected] Grzesiu, jakkolwiek mam swoje "ułomności" nie wpakowuję się tam gdzie nie potrafię :)

@[email protected] No chyba, że w wiersze, ale to już inna jest historia :)))

[[email protected]]

@Leszczym To drugie mnie interesuje... czyżby zabawa?

[Wiesław J.K.]

@[email protected] Piękny widok z Arthur's Seat. Jesteś na tej górze i możesz obserwować cały Edynburg, a także Morze Północne. Pozdrawiam! :)

[Leszczym]

@[email protected] nie wiem co powiedzieć, potrzeba bardziej. A jaka potrzeba, no to Grzesiu mnie nie pytaj.

[Natuskaa]

A ja dobrze wspominam Pięć Stawów, mnie raczej popchnęły dalej, a nie ostrzegały.

 

Pozdrawiam :)

 

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[[email protected]]

@Natuskaa Ostrzega a zarazem uspakaja... ostrzeżenie pod nogami, spadające, obślizłe kamienie, drabinki, łańcuchy. Uspakaja... bo cel jakże blisko, już w zasięgu ręki. Spektrum emocji, jak w każdych ekstremalnych zjawiskach.
 

Pozdrawiam Nat.

[Nata_Kruk]

Nie mogłam się oprzeć Tobie, Grzegorz... tzn. tytułowi Twojego wiersza.

Góry..... ehhh..... zlazłam je trochę, głównie Tatry, fotek nie wrzucę, bo tyle tego mam, że szok.!

Ta lektura była czystą przyjemnością.

Pozdrawiam.

[[email protected]]

@Nata_Kruk Nato, fotki z wielką przyjemnością bym obejrzał, bo dopiero wówczas widać wrażliwość autora.

Miłego weekendu.

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Kapistrat NiewiadomskiDodać można: bez widoku chmur, gwiazd i słońca...