Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

dokąd nas los pokuśtyka
bierzemy codzienność za darmo
włóczymy myślami bez sensu
opijamy się opium zakupów
nie pukamy do nieba

ze stoickim spokojem ogłaszamy ateizm
niech tak będzie umieranie jest w modzie
przestajemy adorować skrupuły
sumienie to przedziwna sprawa

budzimy się rano jak hieny
zeżremy kolejną porcję padliny
to tak podnosi na duchu

zobacz inni nie są lepsi od nas
zobacz

życie



Wolin 02 XII 2010

Opublikowano

ech, "życie"...dlaczego chcemy jak inni?
chyba boimy się "wychylić" do życia pod prąd?
poruszasz istotny problem... obserwuję i widzę podobnie,
a ja? no cóż? nieraz dostaję po łbie ...za "odmienność"
;-)
pozdrawiam Cezary -
Krysia

Opublikowano

Tekst z "buntowniczych" według mnie dobry. Strofkę z budzeniem się rano i z hienami czytam bez padliny. Myślę, że hieny o tej porze nie wcinają parówek ;)
Pozdrawiam.

Opublikowano

Cezarku:

To pierwszy Twój tak dojrzały tekst, jaki czytam. Przepraszam, bo mogłam coś przeoczyć...
Ten mnie wzruszył i mocno zamyślił nad moim życiem, więc spełnił najpiękniejsze zadanie poezji.

Cieplutko wzruszona, milknę,

Para:)

Opublikowano

Jezeli chodzi o krytyke pierwszego zdania to mysle ze
policjant los moze nas popchnac ( czy metaforycznie
pokustykac ???) na manowce grzechu. Zostawie ten dylemat
jezykoznawcom
A jezeli chodzi o puente to wiersz dotyka waznej w naszym zyciu sprawy
jaka jest przekonanie wielu wierzacych (niezaleznie od religii), ze grzeszni
ateisci nie maja prawa wlaczac sie do dyskusji na temat
moralnosci i etyki (?).
Na pocieszenie mozemy wrocic w czasie do Braci Karamazow
i podyskutowac na ten temat z Iwanem Fiodorowiczem.

Opublikowano

Moralizatorskie lecz bardzo dobre, co ty z ta padliną, jedzenie chcesz mi obrzydzić, nie uda się. Człowiek mięso jeść musi bo tak uczy medycyna i badania naukowe. A propagowanie ateizmu porównane do umierania, cóż począć, człowiek lubi komplikować sobie życie pozbawiając się lepszej cząstki samego siebie. W/g mnie dusza to wyższy stopień naszej inteligencji i wrażliwości od tak przyziemnej cielesności. Dla mnie mniodzio!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Wrześniowy dzień, azyl siatką ogrodzony, Światło poranne na liściach się rodzi. Rosa jeszcze płaczliwa do butów przywiera, Działkowiec żwawy w słomianym kapeluszu   Z chwastami namolnymi toczy boje. Przeklina pod nosem, w sidła szkodniki łapie. Szpadlem szaleje, aż ziemia się kurzy, I oddycha głośno, sapie, pot się leje.   Kosi trawę, tnie żywopłotów ogony. Przycina róże, nadaje kształt światu Precyzyjnymi ruchami sekatora, By zimę przetrwały w idealnym stylu.   W tym szaleństwie szuka rytmu i harmonii. Na wadze mierzy pomidorów krocie. To jest miara jego zwycięstwa. Fotografuje swoje plony w skrzynie zebrane.   Chwali się altaną, drewnianym sercem działki, Dokarmia koty, zbiera jabłka, śliwki robaczywki. Pali zielsko, dym wzbija się leniwie Aż pod niebiosa – taki widok zwyczajny.   A radio na full pęka od disco-polo... Do domu iść? ach, niechętnie bardzo. Noga w gumofilcu ociąga się, jak uwięziona, Bo tam żona zrzędzi, jazgocze, marudzi.   Tu ptaszek śpiewa, pszczoła brzęczy w ogrodzie, Osa użądli; z komarem można powalczyć. Wypuszcza z klatki gołębie rasowe, Obserwuje, jak rozcinają szare niebo.   I na moment sam jest tam, z nimi wysoko. Tu jest panem na włościach, tu się czuje silny. I choć zmęczony, z bolącym grzbietem, Stoi i patrzy, jak zapada zmierzch.   Jego królestwo, ciche, już gotowe Na zimowy sen a w sercu czuje dreszcz. Już nasiona i sadzonki w myślach dobiera, Wiosna mu w głowie, choć mróz i śnieg tuż-tuż…    
    • @obywatelnigdy i to jest jedyne miejsce gdzie jestem czynnym uczestnikiem w internecie nie mam czasu na żadne grupy - wokół się tyle dzieje - trzeba tylko słuchać uważnie pracuję zawodowo i to też pochłania czas pozdrawiam   ps zdarzyło mi się parę razy, że spotkałem swoje teksty pod innym nazwiskiem, po interwencji natychmiast znikały 
    • @Alicja_Wysocka Moje pierwsze skojarzenie - sklep z farbami... tam to się dzieje.
    • @Jacek_Suchowicz Zaktualizował się :), jak się chwalimy to, czy bywałeś na grupie dyskusyjnej google? kiedy to było?
    • @obywatel jak zaczynałem zabawę z poezją - jeden z pierwszych postanowiłem przypomnieć, wydaje mi się, że zyskał na aktualności Dzięki - pozdrawiam
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...