Marek_Dziekan

Napisałbym,że ,,kaskaderzy literatury " a w szczególności poezji pokutują w sercu współczesnego,onego, wieszcza. A to tylko czucie, tu i teraz. Prawda, dotyk realny.

Zapomniałem,że tak można. Całkiem zgrabnie, ale przecież ja wiem,że potrafisz, oj potrafisz...

Plajster, tyle lat minęło, jego wiersze odeszły wraz z nim a nasze tamte kroki rzeczywiście prowadziły w przepaść. Od Plajstra różniło mnie wszystko ale łączył czas wspólnej młodości. Demony i metaforycznie płonące tomiki wierszy, to cały Plajster, a Plajstra zabrały właśnie te przeklęte demony,które sam wywołał. Wzruszyłem sie.

Ponoć wszyscy mamy wolną wolę. Więc kto kogo podlewa? Nie jest to najgenialniejszy Twój utwór, chociaż ta metafora ,,ulicy prostotę" - to lubię. Całość jak to u Ciebie poprawna literacko, zgrabnie napisane, może się podobać. Podoba się... Ten wiersz, wiem, że lużno jest powiązany tematycznie, przywołał wzruszenie wspomnieniem wiersza Haliny Poświatowskiej, takie irracjonalne skojarzenie. oślepłam odkąd jej nie ma nie widzę światła ona była moim wszystkim córka - słońce córka - gwiazda śpiew ptaków jest trenem żałobnym grabarzami - korzenie kwiatu zasadziłam jeden który zapachem przypomina o jej nieobecności jestem biedną kobietą matką - garści prochu

@makarios_ Jak będę miał chwilę czasu może odniosę się do tekstu, muszę znaleźć płytę z Bilbią, mam taką. posłużę się też paierową Biblią Tysiąclecia. Dodam ten tekst do ulubionych,by mi nie przepadł.

@makarios_ ,,Będę oczekiwał rzeczowych argumentów, albo chociaż wskazania odsyłaczy do AUTORSKICH (Pana zdaniem) publikacji, rozstrzygających owo zagadnienie." Warto czytać uważnie, ja nie stwierdziłem ostatecznie, że tekst jest zapożyczony, wyraziłem tylko przypuszczenie, że może tak być.

@makarios_ Cegoś nie rozumiem. Rihtik Stempelek i Pan to jedna i ta sama osoba? A co drugiego członu mojego nicka, ja się tak tylko nazywam.

@makarios_ Bóg osądzi. A tekst, jako żywo przypomina mi teksty ze ,,Strażnicy:" lub z ,,Przebudźcie się"... Jestem uczulony na te teksty, Zaczyna się jak artykuł, z publikacji religijnej, w sumie to jest artykuł z przesłaniem do czytelnika, stąd moja osobista refleksja. Tutaj powinno zamieszczać się autorskie teksty prozatorskie, wyraziłem tylko wątpliwość, znając temat, czy ten tekst jest tekstem autorskim. Mam nadzieję, że autor publikacji moje wątpliwoci rozwieje. Zdrowia życzę.

Ten tekst nie jest chyba Twój więc grzeczność wymaga byś podał jego źródło. W młodości przeczytałem takich publikacji mnóstwo, 100-200,nie wiem sam, im więcej czytałem,tym bardziej przekonywałem się, że warto być katolikiem. W tamtym okresie powtarzałem sobie z ulgą co rano - Jakie to szczęście Panie Boże, że mnie ustrzegłeś pozwalając zrozumieć Twoje przesłanie, dzięki czemu nie zostałem Ś.J.

Nie wiem czy jesteś skonfundowany, czy nie, ale wiem, że dla jednych symbolem lepszego świata jest materialna sfera egzystencji. Dla innych duchowa i wartości niematerialne, jak np. tradycja, mądrość naszych antenatów i religia. Świat oparty na dobrach doczesnych niekoniecznie jest lepszym światem... Jedna osoba rozrywkę utożsamia z teatrem, operą, książką, wieczorem poezji, inna z nachlaniem się wódy i disco-polowym szaleństwem.

Forma jest prawe poprawna i zgrabnie skonstruowana. ale tutaj chyba powinien być znak zapytania ,,dlaczego zatem za Ojcem swym nikt łez nie wylewa, i nie czyni nic by po śmierci ciała do Niego powrócić? Mamy początek, rozwinięcie i zakończenie. Jednym słowem stanowczo, widać, że autor jest świadomy swych przemyśleń,. Sama treść jest bardzo kontrowersyjna. Sam jestem praktykującym katolikiem w pełni świadomym swojego wyznania i mojej wiary. Dlatego o tym cicho, sza...

Przyznam,że w dziale prozy nie byłem bardzo dawno, a sam mam ochotę poborykać się z tą formą pisania. Zacznę zapewne od jakiegoś krótkiego tekstu. Zapomniałem jak sie pisze wiersze. Kiedy spojrzałem na listę autorów to zmuszony byłem zaczać od czytania tekstu Anny Miszkin,która nie raz pokazała w dziale poezji, że pióro trzyma w ręku, w pełni świadoma jego roli w akcie tworzenia. Aniu z wiekiem wszyscy ckliwiejemy.

To co dla jednych jest zdrowym rozsądkiem dla innych bywa chorym. Pzrykład politycznych starć w naszym pieknym kraju. Przecież próbuje się ludziom wmawaiać, że jak ktoś słucha wyłącznie odpowoiedniej telewizji z właściwymi redaktorami to bywa piękny młody, zdrowy, wykształcony i bogaty, koniecznie z dużego miasta. A ten, który słucha np. dyrektorskiego radia to oszołom,kaleka, starzec głupiec i troglodyta z wiochy zabitej dechami, rzuca sie to w oczy na forach internetowych. A zdrowy rozsądek wymaga by takie samo prawo do poglądów mieli i ci ,,lepsi" i ci ,,gorsi. Ale oni się nie obudzą bo nie przeczytają Twojego zdrowego i dobrze napisanego wiersza, poniewa chyba z reguły nie czytają wierszy. Rozsądek jest chory, oby nie śmiertlenie...

Aż mi ciarki przeleciały po plecacah, zgrabny utwór, ale temat , tak bywa w życiu, aż się boję wyśleć, że to naprawdę się dzieje. Warto było tutaj wpaść by podelektować się poezją.

Troszkę sentymantalne, nawet smutne i pewnie dlatego takie urocze. Wiersz, który dotyka serca co to razem a jakby stęsknione za...

,,(...)wciąż w przemyśleniach, może właśnie tu znajdę rozsądne zakończenie...)" A ja sądziłem, że już się skończyło...

Boli, musi boleć. Ale rany miłosci jak młodość, w końcu się szybko zabliźnią. Tęsknota Adam Asnyk Obłoki, co z ziemi wstają I płyną w słońca blask złoty, Ach, one mi się być zdają Skrzydłami mojej tęsknoty. Te białe skrzydła powiewne Często nad ziemią obwisną, Łzy po nich spływają rzewne, Czasem i tęczą zabłysną. Gwiazdy, co krążą w przestrzeniach Po drogach nieskończoności, Są one dla mnie w marzeniach Oczami mojej miłości. Patrzą się w ciemne odmęty Te wielkie ruchome słońca... I ja miłością przejęty, Patrzę i tęsknię bez końca.

,,Wszystko jest poezją, każdy jest poetą" mawiał Edward Stachura, lecz przychodzi taki czas, że nawet i poeta musi powrócić do rzeczywistości, chociaż może poecie jest i łatwiej to przetrwać, gdyż 24 na dobę być racjonalnym to się można zawału nabawić.

Sytuacja jest bardziej skomplikowana i wynika z błędnej interpretacji Biblii gdyż chodzi Ci o mieszanie krwi przed czym przestrzega Biblia. Słusznie przestrzega gdyż jeśli krew pomieszasz to umrzesz, ale w tym wypadku o zakazie biblijnym absolutnie nie może być mowy gdyż dodając krew tej samej grupy nie mieszamy jej a uzupełniamy. Po transfuzji uzupełniającej, nie pomieszanej, się nie umiera a ratuje życie i to doczesne i to na tamtym swiecie. Na dodatek lekarza też trzeba zrozumieć ponieważ gdyby dzieci umarły to on by poszedł do więzienia, takie jest prawo i tego nie przeskoczysz. Prawo jest mocno w tej chwili zeświedczone i nawet my katolicy stanowiący wyznaniową większość jesteśmy w dużym stopniu nawet w Polsce dyskryminowani, ja to odczuwam i dostrzegam. O wierszu, bardzo emocjonalny przekaz ale jak zawsze u Ciebie napisany poprawnie, zgrabnie, fascynująco. Na pewno bardzo wiarygodnie.

bez komentarza

Zapomniałem jak się pisze wiersze i zapomniałem jak się je odbiera, podskórnie czuję jednak, że to jest kawałek, który lubię, nie wiem tylko co oznacza słowo elizjum, wielu rzeczy jak widać nie wiem. Cudnie jest tak sobie przylgnąć, ale przestrzegam, zdaj się na serce, oczu nie otwieraj, trwaj chwilo...

Jak mawiał Edward Stachura, każdy jest poetą, wszystko jest poezją. Dlaczegóż ma nim nie być filozof?

Pretensja do garbatego,że ma proste dzieci. Może nie trzeba było remontować tego naszego strychu gdzie działa się historia i niczym w późniejszym filmie ,,Stowarzyszenie umarłych poetów" czytaliśmy nie tylko te świeże przez nas napisane wiersze, słuchaliśmy Stachury i wdychaliśmy zapach tej naszej zbuntowanej jarocińskiej wolności. Inna sprawa,że ze swoiście rozumianym postępem nie wygrasz a młodzi jak się nawet buntują to już tylko w internecie.

Żartowałem, bez przesady z tym radiem.

Masz rację Aniu ale nie będę już niczego zmieniał. Niemniej dziękuję za wniesione uwagi. A przydawki, cóz, również bywają przydatne, lecz przyznaję, tutaj się rozmnożyły.