Basia Bzowska to tytułowa bohaterka „Awantury o Basię” Kornela Makuszyńskiego, jednej z najpopularniejszych powieści polskiej literatury młodzieżowej i dziecięcej. Trudno byłoby znaleźć kogoś, kto w dzieciństwie chociaż raz nie usłyszałby o tej książce. Warto znać losy tej rezolutnej dziewczynki, która jednym uśmiechem potrafiła rozbroić nawet największego złośnika, a dojrzałością i wolą walki o swoich bliskich przewyższała niejednego dorosłego.
Basie poznajemy, kiedy ma zaledwie kilka lat, a już wtedy życie okrutnie ją doświadcza. Dziewczynka nie ma już ojca, a jej matka ginie w wypadku kolejowym. Dziewczynka prawdopodobnie nie rozumie za wiele z tego, co dzieje się dookoła niej. Jest przestraszona i zdezorientowana, ponieważ szybko rozpoczyna przechodzić z rąk do rąk dorosłych, którzy nie mogą zdecydować się, kto ma się nią opiekować. Każdy zaś chce się małą Basią opiekować, ponieważ od pierwszego spojrzenia potrafi ona zmiękczyć serce każdego dorosłego. Jest wesoła, rezolutna, pełna energii i podchodzi do życia z wielką witalną ciekawością.
Basia mimo upływu lat nie traci tych cech. Kipi energią i wydaje się, że taka już pozostanie – lekko roztrzepana, beztroska, wiecznie z głową w chmurach. W dziewczynie zachodzi jednak poważna zmiana, gdy dowiaduje się o prawdziwej historii swojego życia. Dostrzega wtedy, że życie potraktowało ją niesprawiedliwie, a jedyne, co może z tym zrobić, to odnaleźć prawdę o swoich rodzicach. Przystępuje więc do pracy z charakterystycznym dla siebie zapałem. To zbiega się z pewną sprzyjającą okolicznością – Basia zostaje dziedziczką znacznej fortuny we Francji. W czasie zajmowania się sprawami formalnymi zagranicą robi wszystko, żeby spotkać się z człowiekiem, który może okazać się jej ojcem, przez tyle lat uważanym za zmarłego.
Gdy dziewczyna rozpoznaje w odnalezionym mężczyźnie własnego ojca, stawia wszystko na jedną kartę. Poświęca cały swój czas, by na nowo nauczyć go najprostszych odruchów, ponieważ mężczyzna utracił pamięć. Angażuje się w to całą sobą, co świadczy o jej wytrwałości i zawziętości. Kiedy na czymś jej naprawdę zależało, Basia potrafiła dawać z siebie wszystko. Dzięki temu też osiągała sukcesy. Stan jej ojca poprawia się na tyle, że jest w stanie przenieść się do Polski, a tam odzyskuje pamięć zupełnie dzięki wizycie u swojego starego nauczyciela.
Basia wykazała się też swoją dobrodusznością i szczodrością. Połowę odziedziczonej fortuny przekazała na cele dobroczynne, by wesprzeć osierocone dzieci. W ten sposób pokazała, że chętnie pomaga innym ludziom, jeśli ma tylko taką możliwość i nie jest przywiązana do dóbr materialnych.
Basia to pozytywna bihaterka, która wywołuje uśmiech na twarzy każdego. Jest energiczna, zawsze wesoła i nigdy się nie poddaje. Zawsze odważnie stawiała czoła przeciwnościom losu i dzięki swojej determinacji osiągała zamierzone cele. Była również zdolna do poświęceń dla innych. Dała się poznać jako aparatka zawsze skora do zabawy i psot, jednak gdy wymagała tego sytuacja, potrafiła być poważna, skupiona i skoncentrowana na pracy. Myślę, że każdy chciałby mieć przyjaciółkę podobną do niej.
Aktualizacja: 2024-07-23 12:20:58.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.