Cierpię. Ktoś mówi: — Wspomnij, żeś atom,
Czemże twój ból osobny?
Gdy go pod miarę wielkim dasz światom,
Zobaczysz, jak jest drobny.
Objąłem myślą wszechbytu całość,
Z własnym zmierzyłem ją działem;
Widzę swą nicość, znikomość, małość,
I — cierpię, jak cierpiałem.