Inszy tejże

Twój grób widzimy, pani, zacnych królów plemię
I cnót świętych przybytku, z dziwem, czemu ziemię
Bóg tobą lub ozdobił, lubo osierocił.
Lecz słusznie: i nam pociech, i twe prace skrócił.


Czytaj dalej: Sonet V / O nietrwałej miłości rzeczy świata tego - Mikołaj Sęp Szarzyński