P. U. R. S. Rozporządzenie

Autor:

§ 1. W celu roztoczenia opieki i kontroli nad
niewyzyskaną dotychczas dla celów ogólnopaństwo-
wych dziedziną podświadomą życia psychicznego
obywateli Rzeczypospolitej — ustanawia się Pań
stwowy Urząd Rejestracji Snów.

§ 2. Wszyscy obywatele Rzeczypospolitej bez
różnicy płci i wyznania, od piątego roku życia wzwyż,
obowiązani są co rano meldować w komisarjacie
treść i dokładny przebieg swoich snów. Meldunki
przyjmować będzie i zapisywać przydzielony do każ
dego komisarjatu urzędnik PURS’u. Osoby wojsko
we składają zeznania u dyżurnego oficera komendy
garnizonu.

§ 3. Za sen uważa się to, co się śni, roi, wzgl.
marzy w stanie nieprzytomności i bezwładu podczas
dokonywania czynności, polegających na spaniu.

§ 4. Kto świadomie lub podświadomie wprowa-
dziłby władzę w błąd, składając zeznania nieodpo-
wiadające prawdzie, podlega grzywnie od 5 do
3.000 złotych, przyczem kwestję prawdziwości zło
żonego zeznania rozstrzyga PURS.

§ 5. Każdy obywatel Rzeczypospolitej zaopa-
trzony będzie w „Książeczkę snów“, którą obowiąza-
ny jest nosić stale przy sobie i okazywać na każde
żądanie policji oraz agentów PURS’u. W książeczce
snów notowane będą każdorazowe wyniki zeznań
oraz opinja władzy o takowych.

§ 6. Komisja opinjująca, złożona z dwóch urzę
dników PURS‘u, komisarza policji, lekarza i obser
watora, wyznaczać będzie co rok pierwszego stycz
nia nagrody lub kary za całokształt działalności sen
nej.

§ 7. Pierwszeństwo mają sny patrjotyczne, pań
stwowo twórcze, batalistyczne oraz reprezentujące
ideologję rządu Rzeczypospolitej. Przy składaniu ze
znań o snach powyższego charakteru konieczne jest
potwierdzenie dwóch wiarogodnych świadków.

§ 8. Sny antypaństwowe, wywrotowe, lubieżne,
podburzające jedną część ciała przeciw drugiej, za-
grażające ustrojowi państwa lub moralności publicz-
nej oraz sny przekraczające zdolności wyobraźni ko-
misji podlegają opodatkowaniu, przyczem komisja
zastrzega sobie prawo do uzasadnionego podejrze-
nia, iż miały one miejsce, choćby zeznający twier-
dził, że śnił w myśl § 7.

§ 9. Zabrania się mówić przez sen.

§ 10. Wszystkie znajdujące się na terenie Rze-
czypospolitej senniki egipskie (wzgl. chaldejskie lub
arabskie) mają być w ciągu trzech dni złożone w wo-
jewódzkich urzędach cenzury państwowej w celu
ostemplowania.

§ 11. Zabrania się prywatnego opowiadania
snów.

§ 12. Wszelkie zażalenia składać można w
PURS’ie, w wydziale „Zmór i koszmarów".

§ 13. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie
z dniem dzisiejszym.

Czytaj dalej: Do prostego człowieka - Julian Tuwim

Źródło: Jarmark rymów, Julian Tuwim, 1934.