Eia, eia, alala!

Autor:

W Sulejówku po ogródku
Chodził sobie powolutku,
„Rozmaryna“ nucił — lub
„Hupaj -siupaj -hupaj -siup”.

„Poranniaka“ czytał pilnie,
Marszczył brwi i klął odtylnie,
— Hocki klocki, be ni me,
Dobre pismo, lecz do d...

I powiada do Wieniawy:
Pojedz no pan do Warszawy,
Takie bujdy ja mam gdzieś,
Ty mi inne pisma zwieź!

Przywiózł Bolek gazet masy:
Cały stos endeckiej prasy.
Stary spojrzał: „Dobrze. Idź
Do Ziemiańskiej kawę pić“.

Sam się zamknął w pokoiku,
Usiadł sobie przy stoliku,
Czyta miesiąc, czyta dwa,
Eia, eia, alala!

Czyta, jak „Rzeczpospolita"
Pieje hymny dla Benita,
Że parlament w d .... ma,
Eia, eia, alala!

Czyta to, co pisze B. K.,
Czyta, jak się Adolf wścieka
I jak nucą obydwa:
Eia, eia, alala!

Jak „Corriere di Varsavia“
Onorevola wysławia,
Że ojczyznę siłą pcha,
Eia, eia, alala!

Jak Ligocki nam zaleca,
Żeby śpiewać „Giovinezza“!
Jak pobudkę byczo gra:
Eia, eia, alala!

Jak się pieni całe bractwo
Na spróchniałe demokradztwo,
Jak na zamach czyha! Ha!
Eia, eia, alala!

Wrzasnął dziadek: Żono! dzieci!
Przekonali mnie faceci!
Idę robić to co trza!
Eia, eia, alala!

Taka się zrobiła heca,
Primavera di belleza!
Per Giusseppe e la salvezza
Della nostra liberta!
Giovinezza, giovinezza!
Eia, eia, alala!

Czytaj dalej: Do prostego człowieka - Julian Tuwim

Źródło: Jarmark rymów, Julian Tuwim, 1934. Pierwodruk: Cyrulik Warszawski, r. 1926, nr 1 (1).