Chodź ze mną prędko na pola, świat się upałem zalewa,
I my pić będziemy ostrożnie słoneczne wino błyszczące,
Usta otworzymy szeroko, drżące rozewrzemy ramiona,
I wchłoniemy słodkie przestrzenie, krwią i zbożami pachnące.
Z skrzydeł schwytanych jaskółek językiem zgarniemy pył niebios,
I puścim ptaki niebieskie w nowe błyskawic zygzaki —
Życie radością przegięte jak czółno się zakolebie,
Padniemy na ziemię zmęczeni, potem zroszeni obficie.