Człowiek uprzejmy w uśmiech twarz swą zdobi,
Zawsze do końca prośby twej wysłucha,
A choć dla ciebie potem nic nie zrobi,
Przecież na chwilę podnosi ci ducha.
I uważając go za swego druha
Poszedłbyś za nim na pustynię Gobi —
Człowiek uprzejmy w uśmiech twarzą swą zdobi,
Zawsze do końca prośby twej wysłucha.
Człowiek niegrzeczny zawsze cię ofuknie,
Choćbyś najlepiej wypełnił robotę.
Jest miękki w każdym swej istoty włóknie,
A lubi twardą udawać istotę.
Lecz podejdź bliżej, zaglądnij pod suknię,
A znajdziesz serce ogromne i złote —
Człowiek niegrzeczny zawsze cię ofuknie,
Choćbyś najlepiej wypełnił robotę.
Źródło: Ogród Życia, Henryk Zbierzchowski, 1935.