Dwa psy

Pies mały zwra­ca na sie­bie uwa­gę
Przez to, że wszyst­kich na dro­dze na­pa­da.
Na­wet na pta­ka w po­wie­trzu uja­da,
Mar­ku­jąc wła­sną siłę i od­wa­gę.
Na ta­kie pie­ski jest je­dy­na rada:
No­sić ze sobą za­wsze tęgą lagę —
Pies mały zwra­ca na sie­bie uwa­gę
Przez to, że wszyst­kich po dro­dze na­pa­da.

Pies duży lubi sło­dy­cze spo­ko­ju
I w cie­płem słoń­cu czu­je się naj­le­piej —
I tyl­ko wte­dy, gdy go ktoś za­cze­pi,
Cho­ciaż z nie­chę­cią wy­ru­sza do boju.
A cho­ciaż na­wet cier­pi od pcheł roju
Uda­jąc sen­ność nie otwie­ra śle­pi —
Pies duży lubi sło­dy­cze spo­ko­ju
I w zło­tem słoń­cu czu­je się naj­le­piej.

Czy­taj da­lej: Czworonożni przyjaciele – Józef Antoni Birkenmajer

Źró­dło: Ogród Życia, Hen­ryk Zbierz­chow­ski, 1935.