Błądzisz szukając szczęścia tam, gdzie są same zgryzoty.
Nie jest szczęściem swe ręce zdobić w świecące klejnoty,
spoczywać na drogim łożu, na miękkich puszystych piórach,
pić z naczyń złotych i siadać na drogocennych purpurach.
Nie jest szczęśliwy — kto potraw tysiącem stół swój pokrywa,
ani kto w śpichrzach swych mieści bogatej Afryki żniwa,
lecz ten, kto umie zachować pogodę śród klęsk żywota,
kto gardzi łaską, którą darzy nikczemna hołota,
kto może na obnażone miecze spoglądać bez trwogi, —
ten jest szczęśliwy na ziemi i los pokona złowrogi...