Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Soczystość ciepła


Rekomendowane odpowiedzi

Pragnienia barwą
unieść przekornie
zmysłów poświatą
promieniem pierwszym
czułość ofiarną
cud by rozszalał
siłą otwartą.

Uczuciem zrosił
pustkę spierzchniętą
doznań dostarczył
przemówił ciepło
kalait wyłonił
wdzięku uroczy
z uśmiechu szczęścia
finezji mocy.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



To niech Pani napisze dlaczego ?.
Chociażby z racji rzucającej się w oczy nieporadności w sztuce rymowania (pierwsza strofa).
Poza tym, wie Pan, "roszenie uczuciem", "poświata zmysłów", "ofiarna czułość" itd. - można wszystko, ja wiem, każde słowo jest "warte wiersza", ale ich zestawienie w tym tekście sprawia nieznośne wrażenie, że za bardzo chcą one być poezją.

Wrażenia może mieć każdy inne, nie są wyznacznikiem czy wiersz jest dobry czy nie i dlaczego mówi pani o nieporadności w sztuce rymowania, przecież rymy w moim wierszu są niedokładne, czy widzi gdzieś pani rymy proste, mówi pani o rymach, a czy pisała już z rymem, bo chciał bym poczytać, w pierwszej strofie niewidzę nic nieporadnego, miało brzmieć dobrze fonetycznie, mi wszystko gra Pani nie musi, rym nie może rządzić treścią.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



I rządzi, tylko, że Pan tego nie widzi, i dobrze.

Jestem na nie, bo jest wtórnie, banalnie itd., tym samym: papa.
-

Pancuś

A co tu wtórne i banalne, niech mi Pan poda autorów i tytuły wierszy na których tle ten jest kalką, bo nie wierzę. Jest Pan daleki od krytyki fachowca, taki komentarz jak wyżej to zwykłe niechlujstwo.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...