Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

wiatr zimny
hula między drzewami
włosy mierzwi
i liściami szeleści
drżenie ciała wyprawia
i oczu mrużenie
a piasek w nich
jest jak zmęczenie
wiatrem właśnie

Opublikowano

wiersz marny
hula między słowami
sens mierzwi
i brzmieniem szeleści
drżenie ciała wyprawia
i oczu mrużenie
bo w nich jak piasek
jest wielkie zmęczenie
tym wierszem właśnie

A tak na poważnie, to na drugi raz najpierwsz miej coś do powiedzenia, a później o tym pisz. A jak już napiszesz, to przeczytaj i zapytaj siebie, czy to brzmi choć trochę jak wiersze, które omawia się w szkole - jak nie, to pisz jeszcze raz.

Opublikowano

wiatr zimny
hula między drzewami
włosy mierzwi
i liściami szeleści
drżenie ciała wyprawia
i oczu mrużenie
a piasek w nich
jest jak zmęczenie
wiatrem właśnie

jeśli chcesz wieszać psy nad innymi utworami, to pokaż, że Ty jesteś lepszy.
tym (po) tworkiem pokazujesz, że warsztatowo dalej jak Młoda Polska
to się nie wychylasz. poza tym fiasko odnośnie tematu. (jeśli można się dopatrzyć
tu w ogóle jakiejkolwiek tematyki). tragiczne rymy. moim zdaniem (po) tworek
n i erytmiczny. ale na ten temat powiedzą więcej Ci, co się znają.
dalej- po co te inwersje, rymy o których już wcześniej powiedziałem.
słabe porównania. po co ja tu jeszcze jestem. Jasio wszystko chyba powiedział.
tyle dobrego, że w miarę zwięźle. reszta beznadziejnie. banałem zalatuje
na kilometr.

Opublikowano

odezwało się towarzystwo wzajemnej adoracji czyli pustostan białawo szarawej substancji mózgowej, ale takie TWA to nie błyskotliwość myśli i przenikliwość umysłów, ale prostytucja umysłowa w dużym formacie;
jasiu zły - czytałem twoje teksty i dla mnie to jarmarczna forma "kolorowych jarmarków";
mr.skubaniec czy jakoś tak - nie wiem co ci powiedzieć, no bo co można powiedzieć do człowieka, który wypowiada się zawsze jakby ze środka siebie ale na odwrót;
atena - ty jesteś taką dziwną postacją, jesteś a jakoby cię nie było, czy jak tam sobie życzysz;
olesia - lubię cię za subtelność;
katarzyna leoniewska - szanuję cię za ciekawa twórczość i tym bardziej się za ciebie wstydzę,że przyłączyłaś się bezwarunkowo, i przez to naiwnie do szmatławego TWA;

a mój wierszyk, jak wierszyk, ani lepszy ani gorszy od tych tutaj prezentowanych;

Opublikowano

powiem ci szczerze że miałem cie dojechać za ten tekst niemiłosiernie. ale przeczytałem go 3 razy i nie jest taki najgorszy. ale ty masz buble w głowie i niczym mnie nie zaskoczysz. ja już cie oceniłem i przepraszam bardzo, nie interesuje mnie co mi odpiszesz.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Fajny wiersz. Pamiątki mają moc... przypominania, w pewnym sensie są "magiczne". Takie malutkie artefakty zabierające nas do minionych dni, osób, miejsc.
    • być zmuszonym by przestać być   tu i teraz uzupełnianie coraz większych braków cech rzadkich potrzebnych do tworzenia wyższych uczuć w strukturze czucia głębokiego   ktoś nie wie ktoś nie chce wiedzieć ktoś ma to głęboko wiadomo gdzie   ktoś inny zginął ktoś inny zaraz zginie ktoś już nie chce żyć ktoś jeszcze chce ale…     my spokojnie wyłączamy tv wyrzucając z siebie nadmiar zbędnego czasu   oni dogorywają między zgliszczami swojego świata przechowując pod wyschniętą skóra kilka najważniejszych wspomnień na koniec
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • Po co mi zapalniczka? Po co mi zapalniczka z Paphos? Nie palę na co dzień - Słaby podarunek. Lecz płomyk czasmi się przydaje. Postawię ją na półce na widoku. Kiedy akurat potrzebuję iskry, nie mam jej przy sobie. Wtedy sobie o niej przypomniam. Wracam do domu i patrzę na nią. Wiem że gdy znowu będę jej potrzebował, nie będzie jej ze mną. Koło się zatacza. Zapominam o niej, lecz ciągle sobie mam ją w głowie. I osobę od której ją dostałem. Może to nie taki zły podarunek. Chyba o to chodzi w pamiątkach.
    • Czytając wielu z portalowych Poetów/Poetek zauważam, że próbuje się tutaj miłości dopisać właściwości z definicji jej sprzeczne. Przykre to... Miłość to nie poboczne i ciemne strony i aspekty, tudzież perspektywy związku, czy innych relacji międzyludzkich.   nie twierdzę, że ich nie ma, jest ich od cholery, ale...   Miłość to akceptacja, szacunek, troska, zaufanie itd. Piękno w czystej postaci.    Zabawa w tłumaczenie swoich rozczarowań, żądzy, czy egoizmu, chęci bycia ponad, a w jej imię to nic innego jak tworzenie karykatury, obrazy istoty miłości  - gdy się jej nie rozumie.   Wiersz jest fantastyczny, dobrze oddaje istotę Gry w miłość. Ale GRY. W dodatku widzę tu zabawę człowiekiem. Bardzo dobrze napisane.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Cóż, wierzę że każdy ostatecznie przyciąga to, czego pragnie. :)           
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...