Atena

uratuję sny nim dopadną je niepamięć i niestrawność czy na pewno były się śniły takie lekkie i lekce sobie ważące ciężkie dni i krótkie noce uratuję sny żeby się nie wyśniły

zatrzymam dla nas czas na ścianie i w Twojej głowie żeby nie gonił myśli teraz jesteś dla siebie między moimi ramionami i udami między już i za chwilę i jest cicho słyszysz?

jesteś pytaniem na które szukam odpowiedzi w obawie że mnie przerosną i nie dosięgnę Ciebie schowanego pod naskórkiem i pozorami od których odbijam się jak pszczoła od szyby która umiera na parapecie wpatrzona w niebo

@bazyl_prost Tych nie do zniesienia się nie szuka, one niestety są, wracają, zostają za długo. Dziękuję i pozdrawiam. A.

@Mariusz_Sukmanowski Mariuszu, ciekawie. Uwielbiam takie "kleine" formy, z których wyczytać można eseje. Dziękuję za spostrzeżenia. Pozdrawiam. A.

/K./ zagraj mi ciszę usłyszę w niej siebie Ciebie zagraj między żebrami palcami do końca początku rozkołysz biodrami dźwiękami niemych oddechów zostań zagraj mi ciszę usłyszę sny w Twojej głowie niemożliwe do rana za blisko

Dziękuję za wnikliwe komentarze, podpowiedzi i sugestie. Widzę kilka ciekawych pomysłów na ten wiersz. Popracuję nad nim. Pozdrawiam

odchodzimy od siebie i zmysłów jak stara tapeta od ściany sezonowo i odświętnie marszcząc brwi i podwijając za długie języki zawsze jednak najważniejsze zostaje ja przy Tobie

mądra rada i dobry wiersz. Pozdrawiam, A.

dworce są bardzo samotne pociągi przyjeżdżają odjeżdżają pasażerowie my w jednym miejscu tle łez z odjazdów i przyjazdów krótko przed i krótko po nieznośnym pisku konduktorów silników hamulców rozpacz radość po dwóch stronach szyby dworce są bardzo samotne czasami tylko żul przytuli się do ławki

Judyt, cieszę się że pewne rzeczy tutaj się nie zmieniają. Jak już wpadam to zawsze mogę na Ciebie trafić. Pozdrawiam serdecznie (i po długim czasie)

na chwilę chwilę dla Ciebie zatrzymam za nogi za szyję przywiążę słowami zostanie na zawsze tu młoda i piękna dla Ciebie ode mnie o nas szczęśliwych

Judyt, też wpadam chwilami wiatru pyłem i na chwile. Podobające się, A.

ciekawie odczytane Anno. dziękuję za poczytanie, pozdrawiam

mężczyźni czasami mają ulubione sukienki swoich kobiet:) oczywiście- ulubione bo tak pięknie one w nich wyglądają. Z uśmiechem pozdrawiam, A. coś pani zalewa:) ja i tak wiem swoje:) pozdrowienia zalewam to ja Vifona :) a miłość między kobietami- świetna sprawa;) Pozdrowienia

mężczyźni czasami mają ulubione sukienki swoich kobiet:) oczywiście- ulubione bo tak pięknie one w nich wyglądają. Z uśmiechem pozdrawiam, A.

a no trafnie Judyt, trafnie:) dziękować i pozdrawiać, Aneta

M. budzę się między plecami a ścianą zamykam w przestrzeni objęcia gorącego ciała mówisz że już na zawsze po raz pierwszy wierzę na słowo teraz włożę tylko twoją sukienkę

mi tam emocji wystarczająco. i do tego się podoba. pokłoniki, ukłoniki, serdeczności, ślady:) Aneta

ciężkie takie, do poważnego myślenia wiersz. ukłony, pokłony, serdeczności.

ja tak w przelocie. posłuchać by się chciało z melodią:) śpiewająco pozdrawiam

ach te świerszcze:) ukłoniki Judyt.

takie szkice się w pociągu pisują. a że często spędzam kilka godzin w podróży z południa na północ i z północy na południe więc okazja do popisna jeszcze będzie. dziękuję Bernadetto:)

pachnącą więc dziękuję Waldemarze:) pozdrawiam, Aneta

coś pomyślę z tym zmienianiem. musi się tylko uleżeć "maleństwo":) Pozdrowienia i ukłniki