Wojownik *

[Kai_Fist]

Wojownik


horyzont tak nisko
dłonią przesącza ciszę

wpatrzonym ustom
nadając kołysanie drzew

przygaszony przeszłością
na ostatnim podeście

trzaski metaliczne
gładzę świadomością

jestem człowiekiem


[reedycja / poprawienie tagów html, 29.09.2004]

[Marcin Jagodziński]

beznadziejne. na poziomie tekstów De Mono.

[Kuba Boryczka]

Super! Tak gdyby ktoś zatrzymał chwilę na kartce papieru, czas się zatrzymuje, kwiaty wiśni opadają z drzew, dookoła zieleń i gdzieś tam jest człowiek, naturalność i harmonia...
Pozdrawiam

[Iris_IK]

Wojownik powrócił!
Pięknie malujesz ...słowa dobrane i wyważony nastrój! Brzmi godnie!

Dzięki
I.

[Izabella_Sendor]

No udało się Koledze zmajstrować słuszny wiersz- podoba mi się.
Pozdrawiam.

[Marek Ciućka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Beznadziejny jest ów komentarz.

Wojowniku - jeśli można zaproponuję byś usunął:

To jakieś futurystyczne i burzy klimat wiersza.

[sub]Wojownik

horyzont tak nisko
dłonią przesącza ciszę

wpatrzonym ustom
nadając kołysanie drzew

przygaszony przeszłością
na ostatnim podeście

jestem człowiekiem[/sub]

Teraz czuję przebudzenie Wojonika, ale to zmienia sens Twojej poezji. To Ty jesteś tkaczem swoich myśli, więc tkaj sztandar z godłem swojej duszy.

[teraa]

pare rzeczy bym tu pozmieniała... ale wiersz cudownie mi się czytało... po wersie: "dłonią przesącza ciszę" - przystanęłam na chwile... spojrzałam w okno... poczułam to... cudne słormułowanie

dzięki
Tera

[Marek Ciućka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tero o 11.00 godzinie - ja tu widzę zachód słońca, co najwyżej wschód - bo na pewno słońce w tym utworze jest nisko...

[sub]Tekst był edytowany przez Marek Ciućka dnia 22-07-2004 12:49.[/sub]

[teraa]

hehhe Marku to ze spojrzałam w okno nie znaczy że chciałam zobaczyc słońce...

Tera

[Catalina Acosta]

Ujęło mnie to samo, co i Terę.
Jestem przeciwna rymowi: "przeszłością - świadomością".
Ale ciii...

Cmok,
Catalina

[Natan Lemens]

Zgrabnie, calkiem dobry wiersz, tylko wolalbym zeby podmiot
wyplynal w trakcie czytania, a nie juz w temacie, ale rozumie
ze w takim wypadku miales wieksza wolnosc i kontury wojownika
mogly byc nakreslone o wiele slabiej, i chyba brakuje mi z jeszcze jednego dwuwersu

pozdrawiam

[Bartosz Wcisło]

Przypomina on wiersz swym wyważeniem słowa poezję haiku.Aż policzyłem sylaby w wersach .

"horyzont tak nisko
dłonią przesącza ciszę"

Smakować to można przez godziny długie .