Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Codzień myślę o Tobie
Nie umniem myśleć o innej osobie,

Zaprzątasz każdą część mojej głowy
Nie potrafię znajść innej mowy,

Usta imie twe powtarzają cochwile
Serce zapamiętać Cię pragnie bardzo mile,

Choć wciąż Cię KoChAm muszę zapomnieć
Naszych wspólnych chwil nie chcę nawet wspomnieć,

Nie świadomy swego czynu wciąż mnie krzywdziłeś
Oszukując mnie tak bardzo raniłeś,

W nadzieji którą mi dałeś wciąż żyłam
Z każdej rozmowy z Tobą tak się cieszyłam,

Ty mówiąc " KoChAm " wiedziałeś że kłamiesz
Że serce moje pomalutku łamiesz,

Choć MiŁoŚć do Ciebie kiedyś ze mnie spłynie
A uczucie do Ciebie na zawsze już minie,

Nie zapomnę Ci nigdy co mi zrobiłeś
Że serce moje świadomie zabiłeś !!!!!!

Opublikowano

okropnie sie to czyta i te rymy... takie wiersze uklada sie w podstawowce rozumiem ze chcialas/es pisac o gornolotnych uczuciach ale nie w taki sposob nie czyn z milosci czegos banalego i smiesznego sprobuj ujac to w jakis oryginalny sposob pozdrawiam

Opublikowano

o boże, w pierwszym momencie patrzę na autora i odczytałam "Kris", ale się cieszę, że to jednak nie to. wierszyk jest tak kiepściutki, iż daremne wypisywanie wszystkich "nieporozumień". taki zapis może mieć sens, ale nie odkryłaś go, bowiem całkiem niedawno ukazał się tomik Agnieszki Słodownik "ąę". wątpię, że to "coś" można nazwać poezją, ale przynajmniej się to jakoś czyta, więc polecam.
a, i jeszcze muszę coś dodać, bo mnie zżera:
"generalnie prawie 100% populacji kocha,
całe mnóstwo z tego by the way cierpi,
ale dla poezji - nie wynika z tego nic."- otóż dla poezji wynika z tego bardzo wiele, sama miłość jest poezją i bądź co bądź inspiracją dla wielu genialnych wierszy. amen.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


to może poszukaj...

oto przykład jak szkodliwa moze byc lektura bravo dla dzieci ponizej lat 3
ide sie upić

ps. za cochwile które przeczytałem jako cochliwe (czyli kochliwe - masz nobla)
Opublikowano

naliczyłem bodajże sześć rymów częstochowskich, pisownia i poprawność językowa troszkę kuleją... a tak poza tym, ten wiersz, moim zdaniem, jest słaby - przesyciłaś go patosem, ale o miłości już raczej w ten sposób się nie pisze; dlaczego? bo wielu już tak pisało i nie ma sensu tego powtarzać, bo to jest nudne... ktoś wyżej już napisał [i ma rację], że wszyscy kochają i wszyscy cierpią - po prostu nie ma sensu już o tym pisać; wymyśl jakieś oryginalne spojrzenie na ten temat...

sześć wykrzykników na końcu trochę nie pasuje - wyglądają jakby wzięte z sms'a czy jakiegoś chat'a

pozdrawiam i słońca życzę

Opublikowano

Powiedziałabym raczej, że całość wygląda jak żywcem przepisana rozmowa - wymówka, z jakiego czatu. Nie wspominając już o tym nowomodnym (i jakże mnie drażniącym) zapisie sms-owym (np. KoChAm). Ani to czytelne, ani sensu w tym żadnego.
Poza tym wypadałoby popracować nad ortografią -> np. umniem....

Pozdrawiam wakacyjnie

Opublikowano

SpOcHqo FiErShYq

Jak Wy to robicie, że chce Wam się tak pisać? jej...

znajść? a co to znaczy, polecam słowniki i szkołę jako źródło wiedzy ogólnej, w tym o mowie polskiej

  • 2 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @marekg czytając Twoje wiersze próbuję " złapać myśli" , które wplecione są w wersy, ale są one takie eteryczne, delikatne, wręcz nieuchwytne...Lubię jednak wnikać w ten wyjątkowy świat, gdzie przenikają się ludzkie cechy charakteru z otoczeniem, nadając właśnie przedmiotom rożne emocje. Latarnia, która spala się ze wstydu obnaża doskonale  ludzkie słabości...Bardziej ujmująco i magicznie nie możnaby tego wyrazić...Dla mnie to poezja z górnej półki! Pozdrawiam :)
    • @Radosław czas jest dla nas nieubłagalny. On nigdy nie zostawia reszty, jedyne co zostawia to niedosyt po utraconych chwilach...Powiedziałabym, że jest wręcz bezlitosny...Gratuluję miniatury, jest bardzo udana moim skromnym zdaniem. Pozdr:)
    • @Alixx22 ten szept wiatru przedstawiony w wierszu przenika niepokojem do szpiku kości. To " zawodzenie wśród sosen" jest tak obrazowe, że i ja je słyszę...A " krzyk nasączony szeptem cienia" jest niebanalną metaforą osamotnienia podmiotu lirycznego. Innymi słowy ten wiersz to tzw. moje klimaty. Pozdr:)
    • @Waldemar_Talar_Talar ciekawy wiersz z motywem dwóch scen. Tylko tak sobie rozmyślam, że scena to i może nawet jest jedna tylko jej wygląd ulega niekiedy zmianie , no i role różne w życiu przybieramy. Druga kwestią wartą reflekji jest także stwierdzenie na końcu weru, traktujące o tym , że człowiek  nauczył się grać rolę...Chyba nie zawsze umiemy te role zagrać, niekiedy potrzebujemy wsparcia innych ludzi. Ile razy popełniamy przecież błędy co mogłoby sugierować, że jednak nie do końca umiemy właściwie tę rolę odegrać...Interesujący jest Twój wiersz, lubię właśnie takie, które pozostawiają tyle wolnej przestrzeni do interpretacji! Pozdrawiam!
    • @Leszczym tylko byś powiedział inaczej

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...