Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

@Roma

 

Olu.

to bardzo piękny i głęboki wiersz.

piszesz o intensywnym przeżyciu które zostaje w człowieku na stałe.

życie i miłość to ciągłe napięcie między sprzecznosciami.

miłość obejmuje całe spektrum emocji - radość, ból, dobro i zło.

a prawdziwa miłość jest możliwa gdy człowiek potrafi patrzeć ponad strachem.

to taka miłość która  akceptuję przemijania, tęsknoty, słodycz i gorycz.


tak go sobie rozczytałem.

zaimponowałaś mi tym wierszem.

jest tutaj Twój styl ale podniesiony na poetyckie wyżyny.

to kawał pięknej poezji !!!!!!!!

ukłony dla POETKI.

dla Ciebie.

 

Edytowane przez Migrena (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Migrena musiałeś?

Teraz to już totalnie brakuje mi słów...

Mogę tylko, że napisałeś wszystko co chciałam, a potem wszystko czego potrzebowałam.

Dziękuję Jacku :)

@Simon Tracy Wiele to dla mnie znaczy.

Choć artyzm to nie. To nie ja teraz i całkiem możliwe, że ja nigdy. 

Staram się i miło, że do Ciebie to trafia.

Raz jeszcze dziękuję, najpiękniej :)

 

@violetta @Simon Tracy

Tak Violu :) 

Ujęłaś to przepięknie.

Dziękuję za to, że tu jesteś :)

Opublikowano (edytowane)

@Roma

Nie musisz mi dziękować, bo nie napisałem tego by było miło. Spuentowałem tylko to co się tu wydarzyło. Jest ewidentny progres, a to jest najważniejsze. Wiersz jest czytelny, bardziej czytelny niż zwykle. Jest ładną ścieżką myśli poetki, a nie labiryntem oszczędności słów.

 

Ster jest dobrze ustawiony. Proponuję uznać to popełnienie, za wzór przyszłych popełnień.

Paa ; )

Edytowane przez FaLcorN (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Roma

To subtelny, introspektywny wiersz o doświadczeniu miłości i pamięci. Pisany szeptem, z wewnętrznym rytmem przypominającym oddech. Całość ma wymiar lirycznej miniatury o empatii i obecności, która urzeka. 

Opublikowano

@Roma

 

Kalejdoskop tęsknot, pragnień i potrzeb oraz odcienie miłości:) 

 

podoba mi się:) jest …oryginalny! Nie wiem czy to adekwatne słowo…może bardziej…wyjątkowy ?

pozdrawiam serdecznie:) 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Nie_moc     jak paź królowej ulega metamorfozie                         w rudobrązach liści odpoczywa lato ja razem z nim i na przekór datom każdego roku nasadzam rośliny  by pielęgnować złotodiadem jesieni    gdy ognik szkarłatny szepce o słońcu  rokitnik wraz z trzmieliną pospolitą  oblepia gałązki tonacją pomarańczy  przy domu pnące róże i krzewy irgi zamieniają się w czerwienie zachodu  zbłąkana ćma szuka w nich światła   przewrotnik ligustr po bieli kwitnienia  chłodom zostawia czarne owoce   lubią je kosy - a ja rozskrzydlam się  przy fioletach pięknotki w której wiatr  gra Szopena na strunach pajęczyn milknie aparat by nie spłoszyć chwili      październik, 2025          
    • @Berenika97 Za 20 lat, co może nie nastąpić, co notabene wielce prawdopodobne, ale to inna historia, ja dopiero wtedy napiszę !! Prawdę napiszę. Albo bardzo celne kłamstwo :) Ale z drugiej strony jak już będę po 60 tce to dopiero zobaczę, że w ogóle walka słowem nie ma najmniejszego sensu :)) Maksymalizm to domena ludzi młodych tak od 25 do 38 :)) Ja i tak już dzisiaj jako osoba w miarę domyślna zaczynam dostrzegać że znów polazłem na nie ten front co trzeba :)) Tak jakoś, a u mnie to typowe, znów pomyliłem fronty :)) I znów z mega za słabym karabinem :) To tak w skrócie :)
    • @Waldemar_Talar_Talar lubię zaciszne miejsca bo czas tu inaczej płynie nie goni nie popędza pozwala po prostu być
    • @tetu... zanim dotknę.. śmierci.. to czytam... tafla - lustro - wody(?), albo.. 'lustro' oczu... tam tańczą (błyszczą) jeszcze drobinki życia. Motyl może być 'ujściem' duszy po śmierci, a ile to trwa, nie wiadomo, dopóki...  Ciekawie - tajemniczo jest... a ta granica jest tajemnicą, to wiem na dzisiaj, raczej na pewno... ;) Pozdrawiam jesiennie.    
    • @Leszczym Podoba mi się, jak świadomie bawisz się formą - tworzysz tekst o braku tekstu, który sam w sobie staje się wypowiedzią. To ciekawe, jak czasem właśnie ta gra z językiem, te powtórzenia i rytm ("cyk, cyk", "pstryk, pstryk") potrafią oddać więcej niż rozbudowana wypowiedź. Minimalizm czy maksymalizm - rzeczywiście zależy od perspektywy. Pozdrawiam!   ps. A już chciałam napisać: Cyk, cyk i już po komentarzu. Pstryk, pstryk i już po odpowiedzi. Minimalizm doceniony z maksymalną wdzięcznością. :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...