Epifania

[Berenika97]

Z Twoich dłoni spływa noc — półsenna, niedomknięta,
jak modlitwa ulegająca ciszy.

Słowa rozchylają mrok, którego nikt nie dotykał,
a we mnie rodzi się przestrzeń dla ciebie.

Między nami wisi czas, napięty jak struna,
czekający na pierwszy, najcichszy dźwięk.

A każdy dotyk to pieczęć wypalana w pamięci skóry,

znak, że co ziemskie staje się błogosławieństwem.

Zamykam oczy - rodzę siebie na nowo.

[Annna2]

@Berenika97  piękna i poetycka Twoja epifania.

[Migrena]

@Berenika97

jest to tekst o transformującej, wyzwalającej i objawiającej mocy miłości.

 

Prześlicznie napisany :)

Bereniko.

jestem zachwycony !

[Ewelina]

@Berenika97 pieczęć mnie urzekała do głębi. Lubię takie pisanie. 

Pozdrawiam 

[lena2_]

Z Twojego wiersza bije taka moc, subtelna a jednak przejmująca:):) miłego dnia:)

[Gerber]

Co prawda to nie mój klimat, ale bardzo ciekawie opisałaś pewne uczucie.

[Simon Tracy]

Lubię czytać tak sensualną poezję.

Choć zupełnie jej nie rozumiem ani nie potrafię wczuć się w jej klimat.

[huzarc]

@Berenika97

To bardzo dobry, dojrzały i konsekwentny wiersz, subtelny, zmysłowy, ale nie banalny, bardzo duchowy, lecz nie religijny wprost.

Ma w sobie mistyczną intymność, która bardzo przemawia do nas.

[andrew]

@Berenika97

...

lustro 

przygląda się z ciekawością 

myśli bawią kolorami 

słów których 

nie trzeba wypowiadać olśnione oczy płoną 

...

Pozdrawiam serdecznie 

Miłego dnia 

 

[Jacek_Suchowicz]

bardzo ładne

 

to tylko może jest olśnienie 

co spływa nagle z jego rąk

słowa zmiatają wszystkie cienie

choć nie odeszła jeszcze noc

 

a czas napięty niczym struna

muśnięta wyda cichy dźwięk

błogosławiona jest ma skóra

którą dotykiem pieścisz chcesz

:)))