Tańcząc z życiem

[Annna2]

 

 

 

 Tam mijasz słońca, puste dziś korytarze,

Sen tu na zawsze  już jest oksymoronem,

one wciąż miłości twoim bastionem.

Tuszu znów pełne zostały kałamarze.

 

Kwiaty - zardzewiałe egzemplarze

bezczynnym , niemalże Hyperionem,

nuty zastygły pięknym Orionem.

 Wieczne dziś, osobne  gdzieś apanaże

 

Hallelujah pięć lat  w rozpaczy pisałeś
Zyski i straty, one rosą na trawie.
Zwycięstwo tańczy, tak przecież chciałeś.

 

I wiatrów brzemiennych sny na jawie
Jestem gotów, szeptałeś jeszcze na koniec.
nuże wiesz co jest po drugiej stronie.

 

 

 

 

 

 

 

 

Edytowane Środa o 08:53 przez Annna2 (wyświetl historię edycji)

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - zaciekawił to fakt - 

                                                       Pzdr.serdecznie.

[Marek.zak1]

Piękny, refleksyjny sonet. Pozdrawiam

[Annna2]

@Waldemar_Talar_Talar dzięki

@Marek.zak1 dzięki

Edytowane Środa o 10:12 przez Annna2 (wyświetl historię edycji)

[andrew]

@Annna2

Pozdrawiam drugiej stronie jest to co mijaliśmy bez wiary w siebie. Czy zobaczymy zależy jakie drzwi się przed nami otworzą...

 

Pozdrawiam serdecznie 

Miłego dnia 

[Berenika97]

@Annna2

Twój wiersz to prawdziwa podróż przez labirynt uczuć i refleksji. Z poetycką siłą! Stworzyłaś niezwykle sugestywną atmosferę, łącząc obrazy codzienności z metafizyką - od pustych korytarzy po kosmiczne konstelacje.

Ten fragment "Hallelujah pięć lat w rozpaczy pisałeś / Zyski i straty, one rosą na trawie" pokazuje, jak cierpienie może przerodzić się w twórczą siłę.

A użycie mitologicznych odniesień - Hyperion i Orion nadają tekstowi wymiar uniwersalny.

Świetny test!

A Leonard Cohen jest ... niesamowity! Piękne połączenie z Twoim wierszem.

 

[Annna2]

@andrew tak- dziękuję

@Berenika97 - to o zyskach i stratach napisałam- gdyż Cohen na wiele lat ukrył się

w klasztorze. Wrócił, bo został okradziony, wrócił do śpiewania i pisania by zarobić pieniądze.

I w tym wypadku jest zysk- bo dobrze, że tak się stało- że wrócił.

dzięki

@lena2_ dzięki

[Maciek.J]

Bardzo lubię Leonarda Cohena o magicznym głosie. Jego ,, Hallelujah,,zawsze mnie inspiruje albo podtrzymuje na duchu.Dzieki Anulko za ten piękny sonet.

[Migrena]

@Annna2

Aniu.

Cohen to arcyciekawa postać.

Niezwykła.

Wielki miłośnik kobiet.

Był natchnieniem dla Dylana.

 

Arcyciekawy wiersz.

[Annna2]

@Maciek.J pisał piosenkę pięć lat- nie wierząc, że odniesie sukces-

po jego powrocie do "świata żywych"- a jednak.

dzięki

 

@Migrena  Dylan był poetyckim fenomenem- tak

I tak samo Cohen.

dzięki

[Nata_Kruk]

Anno... gratuluję napisania sonetu, ja, jakoś nie mogę się przemóc... :) wydaje mi się to,

niewykonalne. Jeżeli mamy nie tylko jedno.. ale ileś.. słońc.. to z pewnością można tańczyć

z życiem, ba.. nawet trzeba.. :) Ładnie.

Śnij zatem słońca na swoich ścieżkach.

Edytowane Środa o 17:55 przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)

[Wochen]

@Annna2 polecam Leonard Cohen If it be you will

[Annna2]

@Nata_Kruk dziękuję

@Wochen dziękuję

[Alicja_Wysocka]

@Annna2 Delikatność i muzyka - ten tekst sam się tańczy.

A to, że pod nim Cohen - no właśnie, on zawsze dodaje głębię i trochę mistyki.

[Annna2]

@Alicja_Wysocka tak, to prawda. Dziękuję

[Annna2]

@Leszczym dziękuję

[Wiesław J.K.]

@Annna2 Rzeczywiście, z życiem można tańczyć lecz w każdej chwili być gotowym na niespodziewanego kopa tam gdzie słońce nie dochodzi, to tak dla równowagi, aby szczęście nie było za różowe, no chyba, że ktoś jest amatorem plaż nudystów to słońce tam również może zajrzeć. Tak, życie to nie bajka na tym padole zwanym Ziemia.

Leonard Cohen i ta piosenka na zawsze zapisała się w mojej pamięci. Niegdyś słuchałem tej piosenki w wykonaniu innych piosenkarzy  tak dla porównania i muszę stwierdzić , że dla mnie Cohen'a wykonanie było najlepsze. 

[Annna2]

@Wiesław J.K.  tak życie potrafi przeczołgać- to prawda.

Cohen jest niepodrabialny. Dzięki

[Robert Witold Gorzkowski]

@Annna2 Boże Aniu tak pięknie napisałaś „Tuszu znów pełne zostały kałamarze.” Proste słowa powszechne i odchodzące już w niepamięć co niektórzy nie wiedzą co to kałamarz, a dla mnie jedna strofa jak cały poemat. Jak ją ujrzałem nie mogłem czytać dalej. Bo ile w niej mocy, wspomnień niedopowiedzianych słów niedopisanych zdarzeń ile w niej tęsknoty i bólu który został utopiony w atramencie. Te kilka słów które mogły być umoczone w atramencie i wysłane tyle spraw mogłyby załatwić tyle drzwi otworzyć… potrafisz ująć

[Annna2]

@Robert Witold Gorzkowski  pamiętasz kałamarz i stalówki?

Robert rozczuliłeś mnie. I nie wiesz jak bardzo. Dziękuję