Brak

[Nata_Kruk]

                 Brak 

 

Od niechcenia budzi się dzień,
szybuje ponad lasem, po nocy 
wzgórze przyodziewa mgły.
Kukułka jeszcze w drzemce, ale sarny 
wędrują z młodymi za szczęściem.
Moim - chleb z masłem i kakao,
dach chroniący od burz i słońca.
Kot, zamiast w piwnicy gdzie myszy,
biega za nutami z nokturnów.
Na tarasie rodzinny album, upstrzony      
kleksem po jaskółce. W gnieździe odgłosy

życia - a ty - jesteś i nie ma cię, 
podobnie ze mną. 

 

Ciągnę długie popołudnia ze sobą, 
rower usłużnie dźwiga ciało i wiersze.
Na wahadle wczoraj - my - a jednak...

 

 lipiec, 2025

 

 

 

 

 

Edytowane Piątek o 19:52 przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)

[Berenika97]

@Nata_KrukSubtelnie i lirycznie, refleksyjnie. Twój wiersz ma w sobie spokój codzienności i nutę tesknoty. Świetny początek "od niechcenia". Nieoczywiste metafory, "kot biegający za nutami". No i mocny wers 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

z niedopowiedzeniem na końcu. Super!

[Waldemar_Talar_Talar]

Witaj - Na tarasie rodzinny album - na nim 
ślad po jaskółce - z gniazdka słychać 
odgłosy życia - pięknie - cały wiersz na tak - 

                                                                                 Pzdr.uśmiechem. 

[Jacek_Suchowicz]

za nutami z nokturnów kot biega

a samotność woalką dla innych

przecież jesteś choć wcale cię nie ma

a mnie nie ma lecz jestem i żyję

 

las kukułka i sarny wędrują

każdy szczęścia gdzieś szuka dla siebie

jeszcze został kawałek podłogi

też zostawię gdy pójdę do ciebie

 

pozdrawiam

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Nata_Kruk My jak cienie rzeczywistości...

[Rafael Marius]

@Nata_Kruk

 

Nie ma to jak sielanka na wsi, ja to już prawie zapomniałem.

[Nata_Kruk]

@Berenika97 ... dziękuję za ciekawy komentarz... :)

@Waldemar_Talar_Talar ... dziękuję za.. całośc.. na tak... :)

@Wiesław J.K. ... ładnie to określiłeś... :) Dziękuję za wejście.

@Rafael Marius... a ja nie zapominam, bo od zawsze to lubiłam... :)

 

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

... Jacku... podłogi nie zostawiaj, po czymś trzeba stąpać... ;)

Nie próbuję nawet rymowanej odpowiedzi... trochę mnie gościna wyczerpała.

Dziękuję za miłe dwie strofki.

 

Drodzy goście.. @lena2_ ... @Natuskaa... @Andrzej P. Zajączkowski...

dziękuję także za Wasze ślady pod treścią... pozdrawiam.

 

 

 

Edytowane Sobota o 14:47 przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)

[Alicja_Wysocka]

@Nata_Kruk

W tym poranku, co budzi się spokojnie,
słychać cichutko dźwięk klucza do duszy -
kot tańczy z nutami w lekkim zefirze,
a świat wokół miękko śpiewa nokturny.

 

Radośnie i ciepło u Ciebie :)

[Roma]

Delikatnie i czule... wracaj częściej, bo chce się czytać takie wiersze :)

[Robert Witold Gorzkowski]

@Nata_Kruk prostymi słowami o codziennych czynnościach tak oczywistych że aż niezwykłych. Pobiegłem myślami i za tym kotem co biegał po nokturnach i za jaskółką co uwijała się przy gnieździe i popatrzyłem na ten odjeżdżający rower na polnej ścieżce unoszący wiersze, wzruszająco.

[Nata_Kruk]

@Alicja_Wysocka... dzięki za strofkę... :)

@Robert Witold Gorzkowski ... dziękuję za piękny komentarz... :)

@Roma... dziękuję za te miłe dwa słowa... :)        ............. ślę Wam pozdrowienie.

[Nata_Kruk]

@MIROSŁAW C. ... dziękuję.