Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@Marcin Szymański dziękuję pięknie :) bardzo się cieszę, ze tekst Ci się podoba, przyznam że chodziło mi o takie zakonczenie :D

pozdrawiam świątecznie :)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

A to zalezy od perspektywy, babcia lat 90 mówi do babci lat 80 „ty to jeszcze młoda jesteś…” ;)

pozdrawiam serdecznie, dziękuję za komentarz!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję za komentarz

w zależności od indywidualnych doświadczeń można odebrać ten tekst dwojako, złowieszczo (jeszcze doczekasz się tych ostatnich świąt, ciesz sie póki możesz) albo jako coś pokrzepiającego, ciesz się, bo tyle przed Tobą (a jak pisałam wyżej, młodym się można czuć w różnym wieku)

pozdrawiam Cię serdecznie :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

"Nie umrę póki się nie narodzę", napisał dla mnie kiedyś mój ojciec. Nie pamiętam okazji, małym dzieciakiem wtedy byłem. Dziwne to dla mnie było, ale długi czas w to wierzyłem.

Dzisiaj zaczynam mysleć, że ten koniec może pojawić się na długo przed narodzinami.

Bardzo ładny wierszyk. Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Człowiek w swoim życiu przechodzi wiele etapów związanych ze świadomością. To nie jest tak, że się rodzimy i powoli wszystkiego uczymy. Na samym początku, najpierw w wieku 3 lat a później 6 świadomość przechodzi gwałtowne przemiany. W końcu ten mały człowiek załapuje, że jest. Jak to dalej leci w człowieczym życiu ściemniać nie będę, bo nie wiem i nie pamiętam, ale takie przemiany zachodzą jeszcze na przykład w wieku około 30 lat.

Rzecz w tym, że pomimo fizycznych narodzin, w warunkach trudnych można nigdy nie rozwinąć tej świadomości, żeby móc powiedzieć z czystym sumieniem : "Tak, jestem".

Osobiście zapeniam, że mnie jeszcze nie ma i nie mam juz pewności, że kiedykolwiek będę :-)

Opublikowano

@Leszczym cieszę się, że wiele osób odnajduje w tym tekście te optymistyczne tony, ja to także dostrzegłam pod wpływem Waszych interpretacji :) pozdrawiam Cię serdecznie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

No cóż, próbuję zrozumieć, nigdy w taki sposób nie myślałam, dołująco to dla mnie zabrzmiało i mam nadzieję, że jeszcze powiesz „jestem”

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Moi rodzice też mi to powtarzali, ale dziecięca przekora wie swoje, człowiek dopiero płacze za dzieciństwem jak go dorosłe życie zaczyna przygniatać kolanem do ziemi, ale wtedy oczywiście jest już za późno, dlatego życzę Twoim dzieciom aby się ciebie posłuchały :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Agnieszka Charzyńska ...Te brudne dworce gdzie spotykam ją, Te tłumy, które cicho klną,...                                   Grzegorz Ciechowski   Tak mi się przypomniało. Dziękuję, pięknie to napisałaś. 
    • @Jacek_Suchowicz Ulala cóż za smakowita ta Viola.. Piękna, miła, słodka... A jaka zmysłowa    .. "wszelkie podobieństwo osób do sytuacji jak i sytuacji do osób jest zupełnie przypadkowe"... 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Panie Jacku sztosik że tak powiem  
    • @Mitylene ta odpowiedź jest tak czasami, przytłaczająco - istotna. Dziękuję za podzielenie się myślą

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

          @violetta  jakiś mi tak wleciało do głowy... Ale co śmieszniejsze widzę te kokardy Pozdrawiam miło Cię pod tematem widzieć     @Stracony I powiem Ci rozbiłeś "bank" o ten świadomy smak mi się rozeszło... Dlatego zaczęłam od; nałogowego posypywania kontur ust solą - sól podkreśla smak. Miło że podzieliłeś się myślą  Pozdrawiam serdecznie      
    • Och, radości naszej kwiatowej daj nam dziś; I nie pozwól by w dal wybiegła nasza myśl  Gdzieś do niepewnych żniw; tutaj zatrzymaj nas Wszystkich, po prostu w ten wiosenny czas.   Och, w białym sadzie tej radości daj nam moc, Jakiej nic nie miewa w dzień, jak u duchów w noc; I uszczęśliw nas szczęśliwymi pszczołami, Wśród doskonałych drzew rój brzęczy kołami.   I uszczęśliw nas nagłym ptaka przelotem, Co brzęczenie zagłusza skrzydeł trzepotem, Meteor z dziobem jak igła śmigający, Nektary z kwiatów w powietrzu spijający.   Bo to miłością jest, a nie nic innego, Która należy do Boga wysokiego, By uświęcić w pełni Jego zamierzenia, A od nas wymaga jedynie spełnienia.   Od tłumacza: Jak raz trafiłem w porę roku.  I Robert: Oh, give us pleasure in the flowers to-day; And give us not to think so far away As the uncertain harvest; keep us here All simply in the springing of the year.   Oh, give us pleasure in the orchard white, Like nothing else by day, like ghosts by night; And make us happy in the happy bees, The swarm dilating round the perfect trees.   And make us happy in the darting bird That suddenly above the bees is heard, The meteor that thrusts in with needle bill, And off a blossom in mid air stands still.   For this is love and nothing else is love, The which it is reserved for God above To sanctify to what far ends He will, But which it only needs that we fulfil.
    • @violetta rozpieszczasz mnie słowami :):):) W nocy przyśni mi się może, że jestem jakimś Sienkiewiczem czy innym Norwidem :) Przewróci mi się w głowie normalnie. A pamiętasz ten cudowny sonet:       "Już północ - cień ponury pół świata okrywa,  A jeszcze serce zmysłom spoczynku nie daje,  Myśl za minionym szczęściem gonić nie przestaje,  Westchnienie po westchnieniu z piersi się wyrywa.  A choć znużóne ciało we śnie odpoczywa,  To myśl znów ulatuje w snów i marzeń kraje,  Goni za marą, której szczęściu niedostje, A dusza przez sen nawet drugiej duszy wzywa.  Jest kwiat, co się otwiera pośród nocy cienia  I spogląda na księżyc, i miłe tchnienie wonie,  Aż póki nie obaczy jutrzenki promienia. Jest serce, co się kryje w zakrwawionym łonie,  W nocy tylko oddycha, w nocy we łzach tonie,  A w dzień pilnie ukrywa głębokie cierpienia".       A Słowacki miał przyjaciela, Ludwika Spicnagla. Pamiętam jak w jednym z listów do niego napisał tak:  "a czy ty wiesz, że ja według Gala mam organ samobójczy ?" Jak byłem dzieckiem bardzo mnie to intrygowało. I zapamiętałem. Dziwne.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...