Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Jeśli chcesz popełniać w życiu błędy
Niech będą wielkie
I bezsensowne jak pogoń za kroplą potu
A Twoje decyzje
Te z gatunku zmieniających życie
Muszą być nagłe, nieprzemyślane i wraz
Z bijącą od nich łuną arogancji
Wzbudzać zachwyt swą bezczelną trafnością
Jeśli chcesz żałować
To tylko dnia narodzin
Życia nie żałuj – szkoda czasu

Zapisuj swoje myśli tak
Aby każdy myślał, że rozumie
I nie wymyślaj rymów
Twórz poezję prozą
Mów pismem, pisz gestem
W oczach ukryj całą prawdę
A w sercu nadzieję
Ponieważ rozum ją wyklucza
Co zostało naukowo dowiedzione
A medycyna twierdzi, że
Miłość to tylko chemia

A kiedy zaczniesz analizować
Te wersy pod kątem swojego życia
Zrób sobie przerwę, wypij mocną kawę
Cierpliwość papieru też ma swoje granice
Jeśli to nie pomoże to nie ma ratunku
Zgnieść, rzucić, podeptać i napluć
To program artystyczny nie powstałej grupy
Słuchaj uważnie, co mówią do ciebie
I patrz im na ręce, nie patrz na oczy
Pozostaw maski w szafie
I nie oszukuj w karty!

Opublikowano

Tak sobie myślę, że część z tych "rad" chyba jest nieświadomie często stosowana. I te "wielkie błędy"- ciekawe - moim zdaniem najczęściej jest tak, że człowiek nawet na mały błąd mówi-"to był wielki błąd", może jest tylko błąd? Bez rozróżnienia na mały i wielki? Bo miara błędu - czy nie ukazuje się dopiero w konsekwencjach, często nieprzewidywalnych przed jego popełnieniem?
Podoba mi się zwłaszcza 2 strofa. No i z 3 wers " I patrz im na ręce, nie patrz na oczy"

Pozdrawiam.

Opublikowano

W końcu ktoś pisze całkowitą prawdę! Druga zwrotka najlepsza. Podoba mi się, bo nie muszę się przebijać przez przez szereg metafor i "orginalną" formy (chć czasem coś takiego do mnie trafia). Najlepszy jest:
"Twórz poezję prozą
Mów pismem, pisz gestem
W oczach ukryj całą prawdę
A w sercu nadzieję
Ponieważ rozum ją wyklucza"
Choć piszesz:
"Zapisuj swoje myśli tak
Aby każdy myślał, że rozumie"
Myślę, że rozumiem... ale przecież każdy lubi sądzić, że wie o co chodzi. Jestem całkowiecie na +

Pozdrawiam cieplutko - Kasieńka

Opublikowano

Jako zapalony RYM-owiec nie mogę się zgodzić do końca z drugą strofą! :)

Najbardziej podobała mi się "cierpliwość papieru". Ogólnie jest kilka fajnych sentencji i zdań. Fajnie przeczytać coś takiego.
Pozdrawiam laicko (jak już to bywa u mnie z bielą), Jędrzej.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Moje ciało opanował granat,   bo trafiłem w środek Zachodu.   Ciemność jesieni okiełznał   huk okropnych hamulców.   A granat przemakał   przez wiązki świateł samochodów.   Zimną ziemię parkingową,   opanowały neony podwozia.   Moje nozdrza zatrute, smrodem spalonego sprzęgła.     Alkohol, potrzebuję cię teraz,   bo przysłaniają mi światło   czarnymi jak lakier kurtkami.   Trzymając mój zachodni obraz -   wciąż twierdzą, że nie umiem zahamować.     Gdy mnie popychają,   Widzę rozmazane światło ulic  wpadające do tafli wody. Ukazujące się w dziesiątkach  nieregularnych odbić.   Myślą że jest prosto,   lecz moja droga stała się kręta -   zboczyłem świadomie. 
    • Nie trzeba noża, by zadać cios, Czasem wystarczy tylko głos, Jedno zdanie, jak strzała w serce, Zostaje w duszy — na zawsze więcej.   Milczenie złotem, mówili tak, Lecz dziś milczenie to grzech i strach, W sieci ogień, w oczach gniew, Słowa palą jak tysiąc drzew.   Nie każdy krzyk to prawdy głos, Nie każda cisza to winny los, Ludzie w słowach topią sny, Nie wiedząc, jak są ostrzy ich dni.   Każde „nienawidzę” ma swój cień, Za każdym „kocham” stoi sen, Ale gdy mówisz bez serca tonem, Zostaje echo — jak po burzowym dzwonie.   Świat krzyczy głośno, coraz mniej słucha, Prawda ginie wśród pustych słuchań, Zatrzymaj się, zanim zrobisz błąd, Bo słowa są jak ogień — i spalą dom.   Bo słowa ranią mocniej niż stal, Nie cofnie ich już żaden żal, Wystarczy chwila — i świat się zmienia, Z powodu słów bez zrozumienia. Więc zanim powiesz — pomyśl raz, Bo może ktoś straci przez nie czas, Słowa to broń, której nie widać, A jednak potrafi zabijać.
    • @Berenika97 Będę miał zatem motywację by pisać dalsze losy bohaterów. Bo "Boże szelmów..." ma kontynuację ale zbieram się do niej bardzo opornie bo nie wiem czy jest sens pisać przy nikłym odzewie
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        To jest bardzo trudne. Może dlatego, że świat zawsze najpierw dostrzega tych, którzy mają najbardziej krzykliwe barwy, i właśnie na tych barwach skupione jest ludzkie zainteresowanie, a nie na wnętrzu, które nie może się tak po prostu "sprzedać" na targowisku. Ono musi zostać dostrzeżone i odkryte, często z trudem i wysiłkiem. A na to już nie każdy ma siłę i chęć się zdobyć. Nawet sami mamy tendencję do porównywania się z innymi i do eksponowania na zewnątrz wszelkiego rodzaju jaskrawości, nauczeni, że i tak właśnie na to każdy zwróci przede wszystkim uwagę.
    • @Berenika97 Zgadza się. Poezja to włóczykij, zawsze nim była :)) Jakby włóczka też trochę i za pan brat z samotnością, więc rozłąka :))
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...