Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Dobry tekst. Tylko wychodzi na to, że pies nie jest stary. I dobrze :)

A Pl-ka też młoda, bo ma młodziutkie serce.

Opublikowano

stara baba zamieszkała gdzieś w umyśle

skrzą synapsy pod ciężarem kopy lat

wciąż powtarza że jej w nocy stale śni się

że jest stara i nie dla niej już ten świat

 

lecz wystarczy wyjść do ludzi porozmawiać

i na forum skreślić krótki jakiś tekst

wspólny spacer jakieś ciastko oraz kawa

a świat jakby zaraz inny zda się jest

 

więc miast zrzędzić popracować ciut nad sobą

cząstkę siebie ofiarować innym wnet

nie spostrzeże bo z zajętą chodzi głową

stara baba gdzieś zniknęła poszła precz

 

nie daję serducha, bo nie znoszę takich tekstów

każda ludzka jesień jest piękna tylko trzeba to umieć dostrzec

 

Pozdrawiam

Opublikowano

@Ewa Witek Starość 

- rzecz umowna - np. taka modelka jako 15latka udaje 40kę, a z 30ką czuję się jak 80ka... Uważam, że  od pewnego wieku kobiety nie powinny obchodzić (kolejnych, odliczanych) urodzin. To urodziny powinny obchodzić kobiety (duużym łukiem). Pozdrawiam serdecznie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Opublikowano

@iwonaroma Dziękuję ! Pozdrawiam .

@iwonaroma @iwonaroma @Waldemar_Talar_Talar Dziekuję !

@Henryk_Jakowiec pozdrawiam również !

@Natuskaa Kapelusze...to materiał na kolejny wiersz . Czereśnie bardzo dobre . Smakują i mnie i ptakom . 

@Dag Bardzo dziękuję za ciepłe przyjęcie . Jestem początkującą wierszokletką i każde dobre słowo jest dla mnie ważne . Pozdrawiam !

@duszka Dziękuję bardzo . Pozdrawiam !

@annzau Dziękuję ! 

Opublikowano

@opal No cóż... Mam pięknego patrona, bardzo zacnego ,  więc obchodzę urodziny . Mój wiek nie jest dla mnie problemem . Myślę, że z każdym następnym rokiem ,kocham świat coraz bardziej . Czy jest to miłość z wzajemnością ? Różnie bywa ale moje uczucie jest bezwarunkowe.

@Jacek_Suchowicz Ja kocham swoją jesień , myślę, że bardziej niż kochałam wiosnę . Dziękuję za przeczytanie . Pozdrawiam.

@Lidia Maria Concertina Dziękuję za przeczytanie i wszystkie cenne uwagi. Pozdrawiam serdecznie !

@Pan Ropuch Pozdrawiam serdecznie i przesyłam troszkę mojej pozytywnej energii .

@Marcin Krzysica Dziękuję za recenzję i podpowiedź . Pozdrawiam serdecznie !

@Bogdan Brzozka Dziękuję za ciepłe słowa . Pozdrawiam !

@Franek K Dziękuję za przeczytanie i recenzję . Pozdrawiam serdecznie . 

A pieski...są cztery i stare i młode . Wszystkie bardzo kochane .

@Sylwester_Lasota Babcia miała rację .Pozdrawiam serdecznie !

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Tylko co ma do tego AI? AI będzie tak funkcjonować, jak ją zaprogramują ludzie, a ci oczywiście zrobią to zgodnie z jakimiś wzorcami. Pytanie - jacy to będą ludzie i w jaki sposób wychowani. A to, że koncepcje wychowawcze się zmieniają, nie ulega wątpliwości, odkąd potrzeby jednostki zostały postawione ponad potrzeby wspólnotowe. Sztuczna inteligencja nie stoi jednak w kontrze do czegokolwiek, odzwierciedla tylko bieżący stan rzeczy. Oparta (głównie) o modele językowe, operuje jedynie na systemie kodów i znaczeń. To my ją 'wychowujemy', jeśli można to tak nazwać,  ucząc pewnej struktury, odzwierciedlającej mniej więcej naszą logiczną percepcję, nasz aparat pojęciowy. AI nie rozumie rzeczywistości jako czegoś ciągłego, zmieniającego się pozostającego w ruchu, ewoluującego zrelatywizowanego, tylko jako zbiór stałych elementów, które zostały wprowadzone do bazy danych i w ich obrębie się porusza. A elementy te już wprowadza człowiek, który może być dobry lub zły, głupi lub mądry, mieć rozwiniętą wyobraźnię lub nie, rozległą lub wąską wiedzę.... No i trzeba jeszcze dodać, że AI jest - na razie - tworzona do realizowania określonych zadań, co pokazuje, że człowiek jednak chce pozostać wolny i zrzucić na nią to, czego wykonywanie go ogranicza. Odszedłem trochę od tematu, a zmierzałem do tego, że AI będzie w stanie 'widzieć' różnice', o których piszesz, jeśli tego zostanie nauczona.  Chyba, że chcesz powiedzieć, że sam czujesz się trochę taką sztuczną inteligencją, bezdusznie programowaną do pełnienia określonych funkcji  narzuconych przez zewnętrzny, techniczny plan, a nie dzieckiem wychowywanym do samodzielnej realizacji siebie, w zgodzie z tym, czego AI jeszcze nie posiada (wolna wola, samoświadomość).
    • Na pierwszy rzut oka ma to być coś sonetopodobnego. Ale popłynęłaś po tym jeziorze... w szuwary, Środki artystyczne zostały dobrze dobrane. obrazy są plastyczne, żyjące, z łatwością poddają się wizualizacji. Tymczasem forma sprawia wrażenie bardzo nieudolnie skleconego pancerza, w którym wiersz się dusi i dogorywa, a to przez nienaturalne inwersje, a to przez brak rytmu, a to przez pokracznie poprzekręcaną gramatykę. W ten sposób od razu pokazujesz czytelnikowi wszystkie słabe miejsca, gdzie nie umiałaś sobie do końca poradzić z językowym budulcem. Niech będzie to zwykły, wolny wiersz, który uwolnisz z tego stylistycznego żelastwa, a jeśli koniecznie upierasz się przy sonetach, to trzeba więcej treningu, bo tu już 'intuicyjnie' się nie da.
    • Kluczowe pytanie - co to znaczy 'lirycznieć'?  Życie staje się poezją, to oczywiście wynika samo z siebie, ale interpretacja utworu musi wyjść poza zwykłe ubarwianie, upiększanie. Wpisanie wspólnie przeżywanego czasu w wiersz zdefiniowany jako określona struktura, ma charakter o wiele bardziej brzemienny w skutki. Liryka jest przede wszystkim poszukiwaniem formy dla emocji, a jakie to ma konsekwencje dla bohaterów lirycznych? Jeśli ich doświadczenia zostaną przeniesione w rzeczywistość metafor, wówczas okaże się, że współdzielenie codzienności jest zarazem tworzeniem jej tak, jak poeta tworzy swoje dzieło - budowaniem sensu (życia) poprzez indywidualizację tego, co ogólne i nieokreślone. Np. we fragmencie ze sklepem - wszyscy tam robią zakupy, ale dla bohaterów nie jest to zwykłe wyjście do sklepu, bo liryka tak manipuluje percepcją, aby mieli poczucie, że chodzi o coś zupełnie innego. Realność staje się umowna,  jej poszczególne elementy mają być tylko nośnikami czegoś, co istnieje jedynie w świadomości i  osób mówiących w wierszu. Upraszczając - lirycznieć to budować rzeczywistość i kod, który ją na nowo zdefiniuje (niekoniecznie werbalny), zgodnie z tym, jak w niej chcą funkcjonować bohaterowie wiersza, czy jak to sobie - wspólnie - wyobrażają.
    • Zastanawiająca przypowieść, w której prosta obserwacja przechodzi w trafną ekstrapolację. Gwarowa 'śleboda' dodaje wierszowi ciekawego smaku.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Porażająco głęboka refleksja na tle nieistotnej reszty.   Ale dam lajka, bo moc tej cząstki rekompensuje wszystko inne.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...