JacekSojan Opublikowano 17 Stycznia 2010 Autor Zgłoś Opublikowano 17 Stycznia 2010 kiedy kobieta kocha rozkłada obrus ścieli łóżko komponuje pawanę na łyżki i widelce na patelnię unisono szklanki i talerze czeka uśmiecha się do siebie czeka na dotyk a dotyk czeka na nią kiedy kobieta kocha godziny pachną w dłoniach kwiaty nie więdną światła nie brakuje ani pieniędzy nie brakuje czasu słów cierpliwości kiedy kobieta kocha mężczyzna budzi się mężczyzną stoi na straży do drzwi nie puka zło strach lęk kiedy kobieta kocha miłość mnoży się przez miłość rosną dzieci świat jak pokój gościnny otwarty kiedy kobieta płacze wszystko się sypie wszędzie piasek
Agata_Lebek Opublikowano 17 Stycznia 2010 Zgłoś Opublikowano 17 Stycznia 2010 Jacku za te dłonie to Michał K. raczej by Cię "prześwięcił" ;) Wiersz trochę jak litania (taka forma), ale przy pierwszym czytaniu odniosłam dobre wrażenie, zakończenie mnie wzruszyło i nie bójmy się użyć tego słowa - tak właśnie wzruszył mnie ten wiersz, a najbardziej pointa. Wiem, że jutro też mi się będzie podobał, a zatem waniliowo :) Pozdrawiam. www.youtube.com/watch?v=7YFCiMDovQc
Franka Zet Opublikowano 17 Stycznia 2010 Zgłoś Opublikowano 17 Stycznia 2010 Jacku, przyjęłam z wdzięcznoscią tę odę do kobiecej milości. Kusi mnie, żeby zmienić zakończenie następującokiedy kobieta kocha lecz nie jest kochana wszystko się sypie wszędzie piasek bo wiem, że miłość jednej strony to za mało. Rzadko otrzymuje pełne odwzajemnienie, najczęściej żadne albo namiastkę uczucia w postaci zakłopotanych prób uprzejmości. Dziękuję, że tak ładnie o kobiecych uczuciach. Poizdrawiam.
Mateusz Kielan Opublikowano 17 Stycznia 2010 Zgłoś Opublikowano 17 Stycznia 2010 Podoba mi się.Kocham kobiety.Pozdrawiam.
janusz_pyzinski Opublikowano 17 Stycznia 2010 Zgłoś Opublikowano 17 Stycznia 2010 o kobietach można w nieskończoność,ale Ty to tak świątecznie ująłeś,że nie tylko kobietom może się podobać - pozdrówka
BARBARA_JANAS Opublikowano 17 Stycznia 2010 Zgłoś Opublikowano 17 Stycznia 2010 U mnie wszystko na odwrót ale wiersz banalnie ujmuje. Pozdrawiam.
JacekSojan Opublikowano 17 Stycznia 2010 Autor Zgłoś Opublikowano 17 Stycznia 2010 Na ile ja znam Michała - ten by te "dłonie" kochającej poświęcił.... jesli wiersz wzruszył - mam jako autor największą z możliwych satysfakcji; dziękuję! J.S Franka Zet.; ten niuans o którym piszesz nie jest tematem wiersza, albo też inaczej - powód dla którego płacze obejmuje również taką jak wymieniasz sytuację - ale autor nie ma ochoty tego określać, bo zależy mu na możliwie najszerszej interpretacji; pozdrawiam najserdeczniej - J.S Mateusz Kielan.; mężczyzna aby poczuć się mężczyzną powinien kochać kobietę, choćby nią była tylko Idea; dopóki kocha podoba się bogom i jest usprawiedliwiony w swoim działaniu - to kobiety uczą nas poznawać nas samych;(i chyba veca virse); :) J.S janusz pyziński; fakt - kobieta to nieskończoność, którą podtrzymują mężczyźni; myślenie o tym jest świąteczne - a powszedniość usiłuje kobiecość uprzedmiotowić i dlatego potrzebni są poeci by temu zaprzeczyć, z całych sił... J.S
LadyC Opublikowano 17 Stycznia 2010 Zgłoś Opublikowano 17 Stycznia 2010 A ja nadal nie wiem co znaczy ta tytułowa "pawana" Brzmi ładnie, utwór jest b. rytmiczny - czy o to idzie?
Stefan_Rewiński Opublikowano 17 Stycznia 2010 Zgłoś Opublikowano 17 Stycznia 2010 Kiedy kobieta kocha, to potrzebna kasa....ale tam. Pozdrawiam Jacku.
Bea.2u Opublikowano 17 Stycznia 2010 Zgłoś Opublikowano 17 Stycznia 2010 prosto, pięknie i po ludzku :) Pozdrawiam /b
H.Lecter Opublikowano 17 Stycznia 2010 Zgłoś Opublikowano 17 Stycznia 2010 Piszesz o kobiecie, której dane było " rozłożyć obrus ", ze wszystkimi tego sielankowymi konsekwencjami. Życie i literatura roi się od kochających kobiet naznaczonych tragedią i bólem ale... lubię ten rodzaj " modlitwy ", chętnie włączę się do tanecznego korowodu... Kobieto, stań się... : )
Bernadetta1 Opublikowano 17 Stycznia 2010 Zgłoś Opublikowano 17 Stycznia 2010 ładny, wzruszajacy,w klimacie-takie lubie:):)pozdrawiam Beata
kasiaballou Opublikowano 18 Stycznia 2010 Zgłoś Opublikowano 18 Stycznia 2010 tak; rzeczywiście odświętny i trochę przekrochmalony, ale pointa całkiem cacy. pozdrawiam kb.
egzegeta Opublikowano 20 Stycznia 2010 Zgłoś Opublikowano 20 Stycznia 2010 puenta wyśmienita- w prostych słowach, a jakaż wymowa. Trochę przydługi ten korowód wyliczeń, bo kiedy kobieta kocha - można i setki wymienić wspaniałości, no ale pawana tego wymaga :) Pozdrawiam
Lena Achmatowicz Opublikowano 20 Stycznia 2010 Zgłoś Opublikowano 20 Stycznia 2010 "uśmiecha się do siebie czeka na dotyk a dotyk czeka na nią " :) bardzo ładny tekst. pozdrawiam
Jadwiga_Graczyk Opublikowano 20 Stycznia 2010 Zgłoś Opublikowano 20 Stycznia 2010 Swietny wiersz, oddający prawdziwe życie. Jednak do miłości wcale nie potrzeba pieniędzy, płaczu ja tam ze swoim Romeo 35 lat i zupełnie inne bieguny charakterów. No, no proszę o więcej takich wierszy.
bestia be Opublikowano 20 Stycznia 2010 Zgłoś Opublikowano 20 Stycznia 2010 ładny kobiecy obrazek powiązany w całość poezji, czyli wiersza, a o kobietach ciężko pisać, gdyż jak mawiał Mickiewicz,, Kobieta puch marny", jak mnie pamięć nie myli, a o puchu pisac to wielkie wyzwanie serdecznie be
Piotr_Płoszaj Opublikowano 21 Stycznia 2010 Zgłoś Opublikowano 21 Stycznia 2010 Wyidelizowany wizerunek kobiety i mężczyzny u jej boku. Sprawnie przekazany, jasno napisany - dobrze ;) A co dalej? Czuję malutki niedosyt ;) Przeogromnej serdeczności, Piotr
Wilcza Jagoda Opublikowano 21 Stycznia 2010 Zgłoś Opublikowano 21 Stycznia 2010 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. kasiu, łaqdnie ujęłąś-przekrochmalony, wszak kobieta obrus rozkłąda, więc i on krochmalny :) Jacku wzruszyłam się puentą :) serdecznosci W
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się