Bea.2u

deszcz na bębnach dachów gra tam-tam tam-tam tam-tam ja tu a ty tam kot mruczy na basie kanarek napuszony - drze się taka pora - od czterdziestu lat deszczowa /b ;)

- genialne :)

wprawnie wpleciony motyw z drutami. i wiersz miło turkocze ... z przyjemnością :)

pęknięty dzban nabrał powietrza gwiżdże na wietrze Pozdrawiam :)

ładne, taka niebieska pieta.

może nie haiku, ale zabawne :)) nieodśnieżone na ścieżce stoi bałwan pod pachą z miotłą ;)

bardzo dobre :)

nie musisz mieć kilku nicków. program i tak Ci podpowie, że dodajesz odpowiedź jako Oxyvia, więc chyba na wypadek, gdybyś zapomniała :) nie zauważyłaś?

Cześć :) drastycznie to ujęłaś. hej /b PS widzę, że forum zaakceptowało wielonickowców do tego stopnia, że podpowiada im jako który nick się wpisują. sprytne :)) no dobra, nie śmieję się...

John Petty? ;) spisana ławka od deski do deski - wiersz na straty to się nie spisała :) bo zadaniem każdej ławki jest unosić nie poezję, ale zady i pośladki ;) na szczeblach ławki pół metra nad ziemią rys lewiatana dobrej nocki :)

jesienny wiatr na chwilę wpadł poeta pod ławką pety

wylany brama zamknięta wymawia się łzami pochmurne niebo

a to dlaczego? co nie działało?

grilku letni żar z nieba na parapecie syczy puste powietrze ;) no... jeśli grillku ;))) (świetny tytuł), bywa i tak: letni żar z nieba parapet wrze – chrząszcz w parze z ulewą wierzga Dzięki Bea, pozdrawiam. na oknie w upał pająk zaciera łapki dusi się mucha odpozdrawiam ;)

ciekawe. Zapraszam :)

po ostatnim Porcie, na którym miałam przyjemność poznać szacownego bezeta zajrzałam na strony związane z dawnymi zjazdami orgowiczów. musiały być bardzo sympatyczne :)

pomysł z odwróceniem tekstu/treści bardzo fajny, ale za dużo chcesz przekazać naraz. spróbuj zrobić oddzielne wiersze do każdej z użytych fraz, opowiedz jakąś historię, namaluj pewien obraz, by czytelnik mógł się utożsamić z peelem lub wejść w treść. powiedzmy. każdy dopełniacz spróbuj ująć inaczej, a zobaczysz, że dopiero wtedy zaczyna się zabawa z tekstem. tak dla zabawy: opisz jakąś rzecz wierszem, wyluzuj, nie bądź taki patetyczny. hej :) /b a potem wróć do pomysłu z tym wierszem.

kurczę, wszyscy mnie uważają za utopistę, może mają rację, ja jednak wszędzie widzę postęp i sens, jakiś sens. kwestia punktu widzenia i sposobu patrzenia. w tym wierszu akurat faktycznie peel jest tożsamy z autorem, autor wypowiada się wierszem. tak. bez podświadomości, w pełni świadomie. nie potępiam, ale wartościuję i odrzucam ze swojego świata. co inni zrobią, to już inna sprawa. w tym wypadku mówię tylko za siebie. to przestrzeń budowana w mojej świadomości. jest takie powiedzenie, że czasy są takie, jacy my jesteśmy. warto o tym pamiętać. pewien element odpowiedzialności za całokształt dobrze wpływa na nasze decyzje. czyż nie? relacja ja i świat jest aktywna. tak, ja wybieram śpiewające ptaki, czyż nie są piękne i genialne? ;) musisz pamiętać jako autorka o swoich rolach Wieszcz Moralizator wzbudzacz sumienia jako poeci jesteśmy Mediami ale zarazem czymś kompletnie przeciwnym Mamy te same możliwości ale my jesteśmy wolni Kształtując i ukazując swój świat podświadomie chcesz kogoś czegoś nauczyć do czegoś przekonać Jako Media jednak nie tworzymy opinii a kształtujemy osobowość mówiąc a wręcz krzycząc wytykamy światu co złe i chwalimy co dobre Poezja nie umrze dopóki świat nie stanie się taki jak w 2 części mojego wiersza ,,dwie strony medalu" niedawno dodałem i zapraszam do komentowania i oceny obu Mnie właśnie chodzi o naszą odpowiedzialność nie tylko jako twórców ale i jako ludzi bo życiem też można uczyć nie miałam zamiaru nikogo uczyć. choć mnie postawy niektórych wiele nauczyły :) zajrzę, hej :)

no, to nie ode mnie zależy. trzeba było wpaść na Port do Basi do Chorzowa, było bliżej :) to miejsce daje właśnie taką możliwość swobodnego poznania się w realu dzięki, hej :) /b PS długo zamierzasz tak ostentacyjnie paradować z tym nickiem po forum? ;) Mój nowy Pseudonim artystyczny jest wołaniem o to by nie patrzeć na mnie przezeń:) Jak się zdenerwuje urządzę zjazd gwiazd u siebie i jak coś jesteś zaproszona:) tak też się domyśliłam, choć wolę kokopustelnika :) dzięki

no, to nie ode mnie zależy. trzeba było wpaść na Port do Basi do Chorzowa, było bliżej :) to miejsce daje właśnie taką możliwość swobodnego poznania się w realu dzięki, hej :) /b PS długo zamierzasz tak ostentacyjnie paradować z tym nickiem po forum? ;)

kurczę, wszyscy mnie uważają za utopistę, może mają rację, ja jednak wszędzie widzę postęp i sens, jakiś sens. kwestia punktu widzenia i sposobu patrzenia. w tym wierszu akurat faktycznie peel jest tożsamy z autorem, autor wypowiada się wierszem. tak. bez podświadomości, w pełni świadomie. nie potępiam, ale wartościuję i odrzucam ze swojego świata. co inni zrobią, to już inna sprawa. w tym wypadku mówię tylko za siebie. to przestrzeń budowana w mojej świadomości. jest takie powiedzenie, że czasy są takie, jacy my jesteśmy. warto o tym pamiętać. pewien element odpowiedzialności za całokształt dobrze wpływa na nasze decyzje. czyż nie? relacja ja i świat jest aktywna. tak, ja wybieram śpiewające ptaki, czyż nie są piękne i genialne? ;)

koko, nicponiu, przyznam, że niezręcznie rozmawia mi się z Twoim obecnym nickiem. co do interpretacji, to moja odwrotna: proste sensy, technologia bardziej umysłu. hej :) /b To mów do mnie po staremu pozwolisz więc ze dokończę : Ale jak człowiek się przyjrzy widzi trochę złożony sens ludzkiego istnienia w skrupulatnie poukładanym świecie. Nie ma w nim miejsca na chaos smutek ,elektronika służy pomocą. Pachnie prozaiczną utopia stworzoną w pragnienich autorki. Jest to wyimaginowane marzenie spokoju i ogólnie przyjętego porządku Autorka prawdopodobnie zmęczona doczesnym światem szuka pociech w prostocie Zapomniała jednak ze każde jej słowo gest i myśl nosi w sobie jej cząstkę Jej pragnienia marzenia przemyślenia te chciane ale i te mimowolne nawet te podświadome Buduje sobie świat w którym wszystko jest proste przyjazne pookładane i ukrywa go w prostej czynności rozpisując ja życiowo Posiada to jednak i kolejne dno Wcielając to w szatę poetycką Wprowadza to wieloznaczeniowośc ukształtowaną na wielokierunkowe rozmyślania co o tym sądzisz? jeśli sens, to nie ludzkiego istnienia, a istnienia w ogóle i nie w poukładanym świecie, a w chaosie, bo taki nas otacza. elektronika jako narzędzie ewolucyjnie bardziej zaawansowanie niż kamień z pewnością otworzyła nową epokę i jak każde narzędzie służy użyciu, umiejętnemu użyciu i jak każde narzędzie należy wiedzieć, kiedy odłożyć, by zająć się innymi sferami życia, innymi jego elementami. Nie wiem, czy to wyimaginowane marzenie spokoju, ten spokój bierze się z harmonii, którą natura sama potrafi pięknie stworzyć. nam jako twórcom daleko do ideału stworzenia. nie nazwałabym tego pociechą, raczej odnalezieniem naturalnego zmysłu równowagi. Wiersz jest odpowiedzą na portalowy wściekły, zapieniony bełkot wynikający z mikroskopijnego, jak piksel ego. Takie osobniki używają netu jak kamienia do rozbijania innym osobnikom zębów i czaszek, zamiast znaleźć zastosowanie twórcze. Takie osobniki nic nie znaczą wobec potęgi umysłu, który jak zbiorowa świadomość popycha w międzyczasie świat do przodu. To pokazanie małości i marginalności tych burz w szklance wody, tych monitorowych aktów zaistnienia wobec prawdziwego istnienia własnego ja na tle całego horyzontu zdarzeń. i ten cud natury, olśniewający cud, którego zrozumienie przynosi dystans i błogi uśmiech. jest tyle wymiarów, w które można się dowolnie wpasować, tyle, ile jesteśmy w stanie dostrzec. zagłębiając się w złożoności z uśmiechem pozdrawiam :) /b

Chciałam dodać, że w czwartek występuje Bogusia Jęcek (bona) jako laureatka konkursu imienia J.Curtisa. Jeśli w imprezie biorą udział inni orgowicze, to miło by było się zapoznać. Ponadto, SLOT chętnie skupia ludzi młodych, poetów i prozaików, gdyby ktoś chciał jeszcze wziąć udział :) Pozdrawiam /b

Jestem tu właściwie by dość chamsko poza tematem się przywitać:) z pewnych względów na innym koncie:) mam nadzieje że pamiętasz kokopustelnika? Wróciłem po ogromnej przerwie by szukać natchnienia. Co do wiersza to ładny ale ja się chyba wypaliłem bo siedzę i patrze na tą nowoczesną poezję i chyba jestem zabytkiem jakiejś epoki smoków bo moja twórczość dawna i obecna tu nie pasuje a gdzie ta obecna?

koko, nicponiu, przyznam, że niezręcznie rozmawia mi się z Twoim obecnym nickiem. co do interpretacji, to moja odwrotna: proste sensy, technologia bardziej umysłu. hej :) /b