W języku polskim istnieje wiele krótkich wyrazów, które niosą za sobą wiele znaczenia i przynależą do konkretnych części mowy. Przykładem takiego wyrazu jest słówko „już”. Jest ono nieodmienne, zatem zawsze przybiera dokładnie taką samą formę. Określa się je jako partykułę, czyli nieodmienne słowa, które funkcjonują jako elementy wpływające na zabarwienie znaczeniowe czy uczuciowe w wypowiedziach. „Już” określa się przede wszystkim jako partykułę ograniczającą, która zawęża opisywane elementy do danej chwili, jednego momentu w teraźniejszości. Może ono komunikować też, że dany stan rzeczy zakończył się wcześniej, niż było to planowane. W zależności od sposobu użycia i kontekstu „już” bywa także nazywane przysłówkiem.
Warto przywołać kilka przykładów użycia słowa „już”. Będą to takie zdania jak: „Już wiedział, co tam się działo, „Wyścig zakończył się już”, „Nie chciała już dłużej z nim rozmawiać”, „Pragnął już tylko wrócić do swojego domu” czy „Już dłużej nie mogła znieść tej atmosfery”.