Piastów już kryje mogiła ciemna,
Więc w niebo korne płyną modlitwy;
Aż Bóg rozkazał z za Wilji, Niemna,
Lechitom władców szukać wśród Litwy.
Oh! na ich pamięć aż pierś uderza; —
W kraju cześć była a nie rozpusta!
Czy na świętego wspomnimy Kaźmierza,
Czy na Zygmunta, czy na Augusta.
Choć nieraz serce żałość przenika,
Gdy wspomnimy srogi skon Warneńczyka!