GrzmiÄ… huczne dzwony na Kremla szczytach,
 Car świętej słucha ofiary.
A na wyniosłych cerkwi sufitach
 Polskie się chwieją sztandary.
„Sława — o! sława“ — zagrzmiały chóry —
 „W pęta car zakuł Czerń laszą!“
I zaszumiała odpowiedź z góry:
 „Za waszą wolność i naszą!“
„O! buntowszczyki, po carskiem słowu
 Przysięglim na zgubę laszą.“
I zaszumiało u góry znowu:
 „Za waszą wolność i naszą!“
Umilkły śpiewy, zgasły ofiary,
 Car słucha, szepty go straszą —
Spojrzał; nad głową szumią sztandary:
 „Za waszą wolność i naszą!“
 1857.
Źródło: Poezye Mieczysława Romanowskiego, Mieczysław Romanowski, 1863.