SkÄ…d lecÄ… ptacy? lecÄ… z daleka,
 W powietrzu gwarzą radośnie.
Czy to już wiosna? Serce jej czeka,
 Śni nieustannie o wiośnie.
Czy już zielone pola, dąbrowy?
 Czy czas wyruszać na boje?
Jeszcze na błoniach lśni puch śniegowy —
 O! ucisz serce sny twoje.
I ty mój koniu czekaj spokojny,
 Masz siano wonne we brogu.
Lecz ty siÄ™ z wiosnÄ… gotuj do wojny!
 Z orężem czekaj nas wrogu!
 1862.
Źródło: Poezye Mieczysława Romanowskiego, Mieczysław Romanowski, 1863.