Górą płonie świt różowy
W lasy pierzcha cień;
A zadzwońcież nam, dąbrowy,
Na pogodny dzień!
A zadzwońcież wy nam, bory,
A zaszumcie wzwyż;
Wskróś spleśniałej bijcie kory,
W serc i dębów spiż!
A wołajcież nas do rady
Na ten życia trud;
Z kłosów łany, a z gromady
Rośnie cały lud!