Strumieniste jary, głębokie ruczaje

Stru­mie­ni­ste jary,
Głę­bo­kie ru­cza­je...
Jak ci śpie­wać zie­mio,
Kie­dy tchu nie sta­je?...
Kie­dy pierś ści­śnię­ta
Po­wie­trza nie chwy­ta?
Kie­dy okrzyk brat­ni
Pie­śni nie po­wi­ta?...

Hej! czy mi kto Ta­try
Zwa­lił nn ra­mio­na?
Czy­li mnie przy­gnio­tła
Mo­gi­ła zie­lo­na?
Czy mnie Wi­sła srebr­ną
Ści­snę­ła ob­rę­czą?
Czy chmu­ra zwią­za­ła
Mo­krą od łez tę­czą?

Ani Ta­try sine
Z po­sad się ru­szy­ły,
Ani mnie przy­gnio­tły
Zie­lo­ne mo­gi­ły,
Ani mo­dra Wi­sła
Rzu­ca się z wy­brze­ży,
Tyl­ko dola na­sza
Na ser­cu mi leży!