Bogacz i żebrak

Żebrak, panu tłustemu gdy się przypatrował,
Płakał. Tegoż wieczora tłusty zachorował,
Pękł z sadła. Dziedzic po nim gdy jałmużny sypie,
Śmiał się żebrak nazajutrz i upił na stypie.

Czytaj dalej: Mądry i głupi - Ignacy Krasicki