Jedni niech będą rycerze,
Wojenne niech noszą szaty,
Niech mają miecze, puklerze...
...Inni niech będą jak kwiaty...
Jedni niech będą za czynem,
Niech skroń laurami okręcą...
...Inni - kwitnącym jaśminem,
Inni niech cicho się smęcą...
Jedni niech walczą! Niedolę
Gnieść im potęgą swej ręki!
...Inni niech w zmierzch idą w pole
I nucą tęskne piosenki...
Lecz tych i tamtych niech bierze
Słońce dla Ducha obiaty,
Choć jedni będą rycerze,
A inni będą jak kwiaty.
St. M.
Źródło: Kurjer Warszawski, r. 1913, nr 6.