*** (Równocześnie smucić się trzeba)

Równocześnie smucić się trzeba
I śmiać, gdy spostrzegamy,
Że serca się kochają,
A my nie dowierzamy.

Czujesz, moja kochana,
Żar co w mem sercu żyje?
Ona główką wstrząsa i szepce:
— „Bóg wie dla kogo bije.“