Gdy słyszę pieśń, co tak pięknie Luba piała pełnią czaru, To zda się pierś mi rozpęknie Z dzikiej boleści nadmiaru. I tęsknota nieprzeparta Pędzi mnie aż na szczyt wzgórza, Gdzie dusza ma rozdarta Niedolę swą wynurza.
Czytaj dalej: Do mojej matki - Heinrich Heine
Najczęściej czytane utwory w naszym serwisie
