Do Kupidyna o tejże

Okrutny bisurmańcze, Kupido zuchwały,
Upatrując tych ślicznych oczu wzrok wspaniały
Widzę, żeś się w nich koszem warownym położył,
Byś się z nich nad mym sercem swym zagonem srożył.
Uczyń cud, o Kupido, cud niewysłowiony:
We mnie się koszem połóż, do niej puść zagony.

Czytaj dalej: Krótkość żywota - Daniel Naborowski