Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Jest w tym wierszu jednak jakiś fetysz ;) To wyobrażenie bioder - fajnie pomyślane.
Poza wierszem podoba mi się świetny koment Magnetowita R. :))) - znaczy dobrze pobudza wyobraźnie.
Niestety punktów nie mogę... nie zasłużyłem, że być w Jury ;)
Pozdrawiam.

  • Odpowiedzi 45
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Opublikowano

Fajny koment Magnetowita :-D

Ja czytam przekaz w stylu:
„Słuchaj, Mała, zabieraj mi stąd te swoje burdelowskie majteczki. Traktujesz jakbym był kimś innym i jeszcze mi tu śmiecisz. Nigdy ich nie chciałem widzieć, kto inny cię posuwa i niech tak zostanie. Słuchałem tego twojego śpiewu nie ze względu na ciebie, ale owo ciało niebieskie z solą i kamieniem – filozoficznym! I jeszcze był sierpień - koniec lata, czas zawijania do portu, a ja pragnąłem poznać syreni śpiew, doświadczyć go, ale tak w pełni, do dna. Syreny zawsze pozostają w oddali, za pianą, za mgłą i nikogo nie obchodzi ich bielizna. Wystarczy obraz, mgliste wyobrażenie. I niech tak zostanie.”

Bez zachwytu, ale i bez jakiegoś szczególnego zniecierpliwienia.
Myślę, że te "czarne koronki" trochę zaciemniają przekaz.

Opublikowano

Magnetowit R.;
widzę że się zainspirowałeś, jak po obejrzeniu pornola;
jestem za swobodą wyobraźni, i choć świadomie nadinterpretowujesz - muszę się uśmiechnać, bo mam swoją satysfakcję - wzięło Cię i poniosło na Plac Pigalle...
:))J.S


były premier.;
pointy już nie ma;
:)) J.S

myślątko.;
kuda tam Magnetowitowi R do dosłowności, przeciwnie! to jego prywatna projekcja a'pro-pos;
J>S

HAYQ;
skoro tak czytasz...tak, Magnetowit R dobrze wyczarterował moje sugestie;
:) J.S

Fagot.;
miło czytać;
:) J.S

Fanaberka.;
zrobiłaś mi takim czytaniem ogromną niespodziankę, oniemiałem!
ale czemu nie...czyjaś podświadomość robi koziołki, ale czyja?!
:))) J.S

kalina kowalska.;
rozbieżność inetrpretacyjna w komentach raczej wspiera autorską koncepcję;
no cóż, nasze wewnętrzne okulary mają zdecydowanie różną optykę;
może to i dobrze, jak najbardziej naturalne...
pozdr. J.S

ledwo głupi.;
syreni śpiew kobiety oprócz poetycko-bajkowej proweniencji ma również fizjologiczną, o czym wiedzą prawdziwi mężczyźni, ale jeszcze nie wiedzą prawiczki;
pozdr. :)) J.S

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



jestem dziwny, może to siła sugesti, ale mi tak Norwidem podlatuje :)))
wiersz ciekawy,

filozoficzny kamień
sól - smak życia

:) Bardzo fajny i głeboki wers. Tio prawda. Kamień filozofów, kamień, prawdy, kaień boskości to najwyklejsza brły soli, gorzka i okropna wsmau - a więc po prostu: życia bolączki. Super pomysł :)

ogolnie obraz ciekawy, podoba się.

pozdr.
Opublikowano

czarny-tulipan123.;
powtarzasz się, choć pod innym nickiem...jakaś katatonia Cię trapi?
bo jakoś zgłoszony problem mnie nie martwi - do Wielkiej Nocy dalekooo...
J.S

adolf.;
nie, nie jesteś dziwny, Norwida mam za Mistrza, zawsze wychodzi to nieoczekiwanie z rękawa, z czupryny...tylko żeby to była prawda a nie sugestia ledwie, to byłbym zbudowany;
pozdrawiam,
:) J.S

Opublikowano

Fanaberka.;
tutaj każdy od każdego się uczy - mistrzów jeszcze nie widzę, ale nominacje już mógłbym rozdawać; Tobie musiałbym go wręczyć przyklękając, może jeszcze 5-6 osobom...ale sam nominacji bym nie przyjął, nie jestem taki równy, lubię się wygłupiać a to spłaszcza wartość roboty...w tym nieobecnych, ale dobrze zapamiętanych też bym obdarował...
J>S :))) J.S

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Madame!
proszę brać, garściami; zasoby mam niewyczerpane; czymże jest seks jeśli nie dzieleniem się i wspólnym radosnym obcowaniem! :)) J.S

Messalin Nagietka.;
maestro! dopuść mnie do tajemnicy - jak?
:)) J.S

czarny tulipan - prześle wszystkim niejeden zoned, taki jest rozrzutny i wspaniałomyślny!
:) J.S

Rachel Graas.;
autor także się cieszy, z tego samego powodu (proszę pilnować koronek);
:)) J.S

bona.;
i ja się polecam! :)) J.S

egzegeta.;
to tylko mniej udana wersja Pieśni Nad Pieśniami - niemniej prawzór nadal spełnia rolę inspirującą, choć owszem - język się zmienia, zawęża lub rozszerza pola znaczeniowe...kolej rzeczy! :)) J.S

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Natuskaa

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Buch!    Rach!   Ciach!   Maszyna  Czy strach?   I życie ukryte  Za zasłoną świadomości    Bo czas nie ma  Dla nikogo litości    Gdy pędzi za nieznanym 
    • MRÓWKI część trzecia Zacząłem się zastanawiać nad marnością ludzkiego ciała, ale szybko tego zaniechałem, myśli przekierowałem na inny tor tak adekwatny w mojej obecnej sytuacji. Podświadomie żałowałem, że rozbiłem namiot w tak niebezpiecznym miejscu, lecz teraz było już za późno na skorygowanie tej pozycji.  Mrówki coraz natarczywiej atakowały. W pewnej chwili zobaczyłem, że przez dolną część namiotu w lewym rogu wchodzą masy mrówek jak czująca krew krwiożercza banda małych wampirów.  Zdarzyły przegryźć mocne namiotowe płótno w 10 minut, to co dopiero ze mną będzie, wystarczy im 5 minut aby dokończyć krwiożerczego dzieła. Wtuliłem się w ten jeszcze cały róg namiotu i zdrętwiały ze strachu czekałem na tą straszną powolną śmierć.  Pierwsze mrówki już zaczęły mnie gryźć, opędzałem się jak mogłem najlepiej i wyłem z bólu. Było ich coraz więcej, wnętrze  namiotu zrobiło się czerwone jak zachodzące słońce od ich małych szkarłatnych ciałek. Nagle usłyszałem tuż nad namiotem, ale może się tylko przesłyszałem, warkot silnika, chyba śmigłowca. Wybiegłem z namiotu resztkami sił, cały pogryziony i zobaczyłem drabinkę, która piloci helikoptera zrzucili mi na ratunek. Był to patrol powietrzny strzegący lasów przed pożarami, etc. Chwyciłem się kurczowo drabinki jak tonący brzytwy, to była ostatnia szansa na wybawienie od tych małych potworków. NIe miałem już siły, aby wspiąć się wyżej. Tracąc z bólu przytomność czułem jeszcze, że jestem wciągany do śmigłowca przez pilotów. Tracąc resztki przytomności, usłyszałem jeszcze jak pilot meldował do bazy, że zauważyli na leśnej polanie masę czerwonych mrówek oblegających mały, jednoosobowy zielony namiot i właśnie uratowali turystę pół przytomnego i pogryzionego przez mrówki i zmierzają szybko jak tylko możliwe do najbliższego szpitala. Koniec   P.S. Odpowiadanko napisałem w Grudniu 1976 roku. Kontynuując mrówkowe przygody, następnym razem będzie to trochę inną historyjka zatytułowana: Bitwa Mrówek.
    • Ma Dag: odmawiam, a i wam Doga dam.        
    • Samo zło łzo mas.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...