siostra

[Atena]

nabyty i uparcie pielęgnowany
pesymizm plątający się między słowami
jak bezpański pies

mówisz żyć się nie chce
a nocą głośno śnisz marzenia
na które nie masz odwagi

powiedziałam że w końcu o tym napiszę
nie wierzyła

tak jak w siebie

[Piotr_Jasiński]

Podoba mi się jako całość ale z mojego punktu widzenia końcówka nie pasuje do dwóch pierwszych strof. Jednak ogólnie jest ok.

Pozdrawiam

[Patryk_Nikodem]

Słabe - kawa na ławę i nie znajduję tutaj nic co by mnie mogło zaskoczyć/zachwycić. Przedstaw ten smutek jako coś głębszego, coś z czego wynikają jakieś skutki (może dla Ciebie) - przecież to potężne uczucie.

pozdrawiam

[Luthien_Alcarin]

konsekwentne ale zbytnio podane na talerzu

Pozdrawiam
Agata

[drzewołaz]

takie jakieś nijakie. przemyślane i dzięki temu w formie zachowana konsekwencja, dobrze też, że utwór stanowi skończoną całość. jednak, chyba przez to, że tak bardzo prozatorskie, dość nijakie. ogólnie nie najgorsze, ale nie w mój gust.
pozdro.

[a._mrozinski]

A mi się podoba. Może dlatego, że odnajduję odniesienia do osobistych spraw przymykam oko na niedociągnięcia, na to że trochę zbyt proste, dosłowne, że zakończenie nie zaskakuje.

Arek

[Tova_Brink]

jako wiersz nie zachwyca

natomiast treścią dostałam po pysku:/

[Atena]

Piotrze
Patryku
Luthien
drzewołazie
Arku
Tova

(przepraszam, że tak zbiorowo)

wszyscy macie rację, tutaj coś brakuje tylko ja jeszcze nie mam pomysłu jak pozmieniać, żeby było lepiej. W każdym bądź razie będę myśleć.
Dziękuję i pozdrawiam,
Aneta