miłość w wierszach - konkurs

[Michał Domagalski]

do nie opisania

Sylvii

jak dobrze? gdy głowa żąda struktur prostych,
poza postępowo zabieganych chaos
teorii wyjść, by ograniczył się kosmos
do minimalnej mnogiej liczby. tak dobrze!

jak dobrze? podwojeniem podeprzeć ciepłą
obcość wobec bylejakości i dzikim
dopasowaniem stanąć czterema twardo
nogami na nadanej ziemi. tak dobrze

jak…

[elza sta]

,,Bić albo nie bić''

Hamlet- O rany!! jak ciemno!
co stanie się ze mną?
onegdaj zmarł Papo i stryja mam za to
i Boskie skaranie co cierpię z tym draniem!
Lecz cóż to za zjawa, ponura i krwawa po zamku się pląta?
Duch- Cóż to nie poznajesz tatusia? szantrapo?!
Hamlet- O rany!! to Papo!
Duch- Nie Papo ty gapo, lecz duch jego,mój synu złożony z rozumu głupiego!
Hamlet-A czemuż to duchu zarzywasz dziś ruchu?
Duch- bo muszę ogłosić nim kury zapieją straszliwe cierpienia co w duszy szaleją,
brat mój a stryj twoj-przeklęta ropucha,gdym kimał trucizny mi nalał do ucha!
i tak mnie zakopał ten bamber w grób wąski by zaraz z Królową połączyć się w związki
i tronu zarzywać z podstępną niewiastą!! O bydle przeklęte! plugastwo!!
Kur pieje... dla ducha to rodzaj budzika, pamiętaj o zemście mój synu,
ja muszę już zmykać...
Hamlet-W zemście się będę po dziurki zanurzał!! o stryju szarpany! o twarz twoja kurza!!
A któz to nadchodzi? to w bieli Ofelia co profil ma piękny jak rżnięta kamelia!
Ofelio! stój piękna! wszak kocham ja Ciebie
Ofelia-Hamlecie, kretynie, choć kochasz spotkamy się w niebie...

i cóz o tym myśleć biednemu dziewczęciu, które zaraz zwariuje i utopi w nieszczęsciu...

Hamlet-Cóż widzę ? Ofelia ładuje się w strumień! cóż na to poradzę wszak pływać nie umiem!
mężczyzna jak kryształ, z wariatką utonie a stryjo łachudra, zasiądzie na tronie!!
Lecz któż historyczną przerywa nam ciszę? to piękny Laertes ,Ofelii braciszek...
Laertes- Nieszczęsny! z twej ręki ma siostra sie topi! więc dalej!! do kopii!
już się utopiła ma kochana siostra!! no!! dalej do kopii, Łachmyta!! gronostaj!!

nadchodzi Król..A cóż to? Laertes z Hamletem? zapewne naparzają się o jakąś kobietę...
Laertes-O jezu!! me serce Hamleta przeszyła szpada!
cześć pracy mój Królu ja już wysiadam...
Hamlet do Króla-A teraz odpowiedz ty nędzna ropucho coś lał memu ojcu w ucho?
Król-Ja lałem? broń Boże! uchowaj!! o!! nadchodzi nasza Królowa..
Królowa-A cóż to Laertes tak leży? czy padł?
Hamlet- Nieszczęsna! z mej ręki on padł! a teraz mnie bierze cholerna ochota by Król pokosztował mojego brzeszczota!!
Król- Królowo! skarć dziecie co plecie tak krnąbnie bo on tą szpicrutą naprawdę mnie rąbnie!
Królowa- Hamlecie!! me dziecię, opanuj się przecie!!
Hamlet- Bić albo nie bić!! w to przebrzydłe ryło!!
warto by rąbnąć żeby się zwaliło!
Krół- w samą wątrobę szczeniak mnie wygarnął!!! Krolowo! masz odtąd nosić się na czarno...

Królowa- Przeklęta chałupa!! od trupa do trupa!! w dekolcie ukrytą mam małą flaszeczkę
i ja pokosztuję trucizny troszeczkę...
Hamlet-O!!! ja nieszczęsliwy!! co ja narobiłem!! całą rodzinkę właśnie wykończyłem!!
mama, stryjo, Ofelia z braciszkiem....i ja się zaprawię trucizny kieliszkiem.



smutno samemu na świecie..

[Ania Lechańska]

*** (konkursowy)

Serduszko tu

Serduszko tam

Tik, tak, tik, tak

Nasza miłość trwa

Tik, tak, tik, tak

Czas płynie powoli

Jak po policzku łza

Bo jestes Ty

I jestem ja

I niech ta miłość

Miedzy nami trwa

Mów mi ze kochasz

Całuj i tul

Że wierny na zawsze

Będziesz mój

Niewazne czy zima

Lato, jesien czy wiosna

Ty bedziesz ze mną

I blagam pozostan!

[Ania Lechańska]

********

Gdy dzien odchodzi

A noc sie zbliza

Czekam na sen

Lecz on nigdy nie nadchodzi

Moja podswiadomosc czeka

Na kogos kto nie przyjdzie

Nie

Nie na sen

Ale na niego

Na... na niewiem kogo

Nie znam imienia

Ani nazwiska

Nie wiem skąd przyjdzie

Ani dokąd odejdzie

Nie wiem czy wogóle sie stawi

Na nasze spotkanie

A moze to noc

Tak dziala na umysl

Ze czuje tesknote

Za kims kogo nie znam

A moze promienie slonca

Zamykaja mi droge do jego oczu

A moze to czas

Leczy stare rany

Z odleglej przeszlosci mej duszy

Na te pytania odpowiem

Kiedy on juz przybedzie

Gdy spojze w jego oczy

I nic innego juz nie zobacze

Gdy zatopie palce w jego wlosy

Kiedy sie splota nasze glosy

Gdy z ruchu jego warg wyczytam

Dwa slowa

Których tak pragnelam

Które tak mnie przerazaly

I dawaly poczucie bezpieczenstwa

Dwa slowa

Krotkie slowa

Mówiące wszystko i nic

Tylko dwa

Slowa

...Kocham cie...

[Ania Lechańska]

*****

Nade mną

Tylko niebo

Ale tak piekne

Ze nie da sie tego opisac

Pode mną

Tylko ziemia

Zbruczona krwią

Naszych przodków

Za mna

Tylko przeszlosc

Zapomniane mysli

Zgubione mazenia

Pytania bez odpowiedzi

Przede mną

Tylko jego oczy

I usta których szukam spojrzeniem

I jego serce

Przepelnione miloscią

Do mnie...

[Strange World]

Nie mam inspiracji….
Ty nią już nie jesteś- niestety…
(chyba)
bo przecież się nie znamy od wieków już nieomal.
Czy „cześć” nawiasowo wypowiadane
świadczy o przesiąkniętych sobą umysłach?

Te same kilometry taśmy filmowej przejrzane
natenczas- pamiętasz?- kiedy byliśmy razem.
Cóż…chciałam je znowu nadmienić,
ale czym jest rozpamiętywanie Ciebie
bez Ciebie?
To jakby bez łupinki włoski orzech.

Kochasz?-
pytanie retoryczne.
Kiedyś…-
nie kończ skarbie, wiem.

[Julia Zakochana]

cieplej


Szymonowi


zimę umilasz tulipanami

na parapecie leży
jakby rozsypane w kokos
niedojedzone rafaello
mróz dzierga na szybach koronki
a za oknem skrzypi pod krokami

kołyszemy się jednym cieniem
nasłuchując
turnauowych dostrzeżeń

[dzie_wuszka]

jawnokuszenie

chciałbyś mnie widzieć Marią
-jestem Magdaleną
poczciwe bywa imię myśli niepoczciwej
panna-jawnozłośnica
rozkapryszone piekło
biodrami każdym słowem ustami co grzeszliwe

między chciałeś anioły
cóż z tego kochany
z białej się sukieneczki nie pija rozkoszy
gorzkiej zieleni soku
maków rozespanych
byś mi kroku dotrwał skrzydła ci przynoszę

tak się po mojej skórze
błądzisz rozpłoniony
drżysz czy swoim warkoczem sideł nie zastawiam
w błękicie mych oczu
mocnoś uwięziony
więc ty mnie niebem czyli ja cię piekłem zbawiam

[Anastazja X]

"Wyznania Puszki"( na konkurs)

Rzuć mną! Targnij!
Nim ktoś inny zdepcze,
Ja martwa, blaszana, bezużyteczna........

Wypiłeś ze mnie wszystko to, co najlepsze,
Kropla została........wyparuje, stanie się częścią powietrza,
Na mą etykietkę już nikt nie patrzy,
Chociaż ile znaczyłam
Ja "Coca Cola"!
Dziś na tej twardej ziemi spoczęłam,
Bez życia, nasycić radością już nie potrafię,
I co Ci przyjdzie z tej Puszki Pandory-
Same nieszczęścia........

Może mnie ziemia całkiem pochłonie,
Lub przetworzona na ostry nóż zostane,
I wiedz, że się zemszczę!
I w gardle Ci stanę!

[Gość]

ISKRZENIE



w kącie

wełnianego swetra

minus kocha plusicę

[MonikaNieziemska]

Do jasnej cholery! Jeśli mnie szanujecie to piszcie kilka słów na maila, a nie na tym fprum bo żadnych komentarzy znaleźć nie mogę!!!!
[email protected]
z góry dziękuję :)!
prezepraszam, ze tak ostro, ale czasem trzeba!

[Edyta M.]

moja miłość nie ma błękitnych oczu
jest naznaczona krwią i ziemią
moja miłość ma trudny charakter
nie budzi we mnie dnia
rozpycha się łokciami
na wszystkie cztery strony świata
jej usta nie mówią o motylach
ale o tym co jest tu i teraz
moja miłość walczy o byt w codziennie zmienianej zbroi
moja miłość wcale nie jest kolorowa
i nie świeci w pełnym słońcu
ale fosforyzuje w ciemną noc
wskazując drogę zabłąkanym marynarzom
porusza najwyższe góry
i jak echo wciąż powtarza
jak bardzo jestem mu potrzebna

************

"Nie wracaj..."

już tyle razy umierałam
że nie wiem już
czym jest śmierć
a czym miłość

ulotne chwile nazywam
szczęściem
chociaż częściej przynoszą łzy
zamykam je w tej skorupie zwanej sercem

nawet teraz umieram
kilka razy na dzień
mieszkasz
w przestrzeni między słowem
a miłością

nie wiem nawet
jak nazwać ten dziwny taniec
który przede mną wykonujesz:
uśmiech i łzy
wzloty i upadki
miłość i nienawiść

nie wracaj, kochanie...

************



mogę kochać mocno
ręce wyciągać do słońca
ciałem przywierać
do chłodnej ziemi
i ogarnięta obsesją
uczyć się miłości na pamięć

mogę kochać lekko
wznieść sie ponad chmury
palcami dotykać
delikatnych zielonych pączków
czuć w sobie wiatr ciepły
szepczący wciąż jego imię

mogę kochać długo
rozmieniać miłość na drobne
i każdego dnia od nowa
dotykać jego ręki
w nieskończoności zamknąć
jego zdjęcie

mogę kochać zmysłowo
wirować w pozaprzestrzeni
krzyczeć udawać szaloną
zmysły wyczulić
na najmniejszy ruch jego ust...-

nie twoich...

************

"Niepewności"

czasami mam ochotę
zatrzasnąć Ci drzwi przed nosem
żebyś nie myślał
że mi na Tobie zależy
czasami chciałabym
odwrócić się na pięcie od świata
i odgrodzić się od Ciebie
ogrodzeniem pod napięciem 200V
czasami myślę
że jesteś dla mnie nikim
kolejnym człowiekiem
na brukowanej drodze mojego życia
przychodzisz nie wiadomo skąd
mówisz nie wiadomo co
śmiejesz się sam nie wiesz z czego
-ale mimo wszystko
jesteś dla mnie najważniejszy-

************

"Sto lat samotności"

udaję
że wciąż tu jesteś
że trzymasz mnie za rękę
suszone róże
straciły swój blask
zachody słońca
swój urok
przechodzący ludzie
mają nieme twarze

wszędzie słyszę twój głos
odbija się echem
po czterech ścianach
domu jak zakład psychiatryczny

udaję
że cię kocham
choć to nie ma sensu
pustkę po tobie
wypełniłam byle jakimi uczuciami
zdjęcia
rozsypane na podłodze
retrospekcje
nie ma cię tu

jestem masochistką
ranię się tobą jak ostrą żyletką
nie wiem dlaczego
przecież nigdy mnie nie kochałeś

[pannacogito]

PORTRET I ŚCIANA(konkursowy)
Portret
który kilkadziesiąt lat
żyje z jedną ścianą
nie obchodził srebrnego wesela
ale ich ciała przylegają do siebie
dzień i noc
i nigdy nie było długich rozstań
głośnych dni
są przykładem wiernej miłości,zgody
portret znalazł swoje miejsce
ściana zachowuje prostokąt koloru
ktoś powiedział,że ich związek
to konieczność i los
lecz tych dwoje zaprzeczyło
są razem ,bo tak chcą
portret mężczyzny
przy którym było wiele kobiet
i ona

[Mirek Mazur]

Czemu z niebios błękitu wyrwany (konkursowy)

Czemu z niebios błękitu wyrwany,
Rzucony w otchłań ognia wiecznego,
Potłuczony, opatruje rany,
Czekając na przyjście najgorszego.

Czy żyjąc dotychczas w ukryciu,
Przytłoczony małymi troskami,
Rozmyślał poważnie o życiu,
O starciu z własnymi uczuciami.

Przyszło to nagle, niespodziewanie.
Któż chciałby być na jego miejscu.
To nieszczęśliwe zakochanie
Nie szczędzi cierpień biednemu sercu.

Czasem, gdy ze snu zbudzi się rano,
Myjąc pośpiesznie zaspane oczy,
Spogląda w lustro na twarz niewyspaną.
„Czym mogła Ona mnie tak zauroczyć?”

Może Jej włosy - miękkie, puszyste,
O których dotyk aż proszą się dłonie.
Może Jej oczy – piękne, przejrzyste.
W nich okręt uczuć z pewnością zatonie.

Może figura – taka kobieca.
Albo też uśmiech słodki, ulotny,
Dla niego tym, czym dla ćmy jest świeca -
Zawsze życzliwy, czasem zalotny.

Jej głos – tak ciepły, spokojny, miękki,
Który balsamem kojącym dla ucha,
Może przyczyną jego udręki.
Choć rozum głuchy, serce go słucha.

Roztaczająca błogości fale,
Aura magiczna ponad Jej głową,
Rozprzestrzeniając się w letnim upale,
Sprawia, że jest niezwykłą osobą.

Bardzo mu trudno, lecz prościej czasem,
Kiedy na chwilę zamyka oczy.
Gdy ogłuszony miejskim hałasem,
W myślach ma obraz Jej twarzy uroczy.

Na szczęście ma Jej fotografię,
Którą otrzymał od Niej w prezencie.
Ma ją schowaną głęboko w szafie.
Często spogląda na lubej zdjęcie.

Kiedy Jej brak mu bardzo doskwiera,
Bo cóż ma zrobić gdy nie są razem,
Wtedy wspomnianą szafę otwiera,
By sycić oczy pięknym obrazem.

Trzyma go w małej, białej kopercie,
W której kartonik z trudem się mieści,
Po czym odwraca drogie mu zdjęcie,
Bo tam widnieje list ciepłej treści.

Kiedy na chwilę przy nim przystanie,
Na moment wzrok mu się rozwesela,
Z uśmiechem czyta to piękne zdanie -
„Dla najlepszego przyjaciela”.

Rozpamiętuje minione chwile,
Dziękując Bogu za dzień, gdy Ją poznał,
Szczególnie jedno wspomina mile,
Kiedy raz ciepła Jej ramion doznał.

I gdyby przyszło mu dziś, od teraz,
Chodź rzeczą jest to niewykonalną,
Zapomnieć o Niej, zacząć od zera,
Jego uczucie w nim by nie zmarło.

Tak rozmyślając nad Jej wdziękami,
Które mu sen spędzają z powiek,
W dzień myśląc prozą, w nocy wierszami.
Próbuje zamknąć uczucia w słowie.

[Anna Maria K.]

*** (o mnie i o tobie)

Pytają mnie wciąż o względem ciebie uczucia
O serca mojego na widok twój ukłucia
Nie ma logicznego początku, nie ma końca
Jest tylko potrzeba coraz bardziej paląca

Pytacie się teraz pewno, potrzeba czego?
Potrzeba chronienia Ciebie od wszelkiego złego
Wsłuchiwania się w muzykę oddechu twego
I kojenia przy tobie serca starganego

To nieukojona żądza ciebie widzenia
I zaprzestania wreszcie w ciemności błądzenia
To wiara, iż tyś mym samotności pogromcą
Tudzież i przed złym światem najlepszym obrońcą

Wszystkie te słowa, myśli i serca porywy
Wyrażam póki ja żyję, pókiś ty żywy
Kilkoma słowami – tobą nasycać oczy
I podążać za tobą, gdzie ma Miłość kroczy

[Czaplina]

Niesłyszalny krzyk warg
Spragnionych brutalności wyssanej
Ze spoconych dłoni.
Naprężone zmysły rozpływające się
W rytm szelestu wilgotnego oddechu.
Aromat silikonu przewijający się
Między piersiami.
Nabrzmiałe punkty kryjące się przed
Dotykiem chłodnego powietrza.
I śwadomość, że kwadransy spędzone
Wśród dogłebnych pocałunków
ociekających rozkoszą-
Przekształcą się w nieprzespane
noce opuchnięte łzami.
Łykam naszą prywatność
przelewaną intensywnym strumieniem
Z ust do ust.
A Ty odchodzisz, bez podziekowania.
Wciskając wianek uniesień
Do brudnej, wczorajszej kieszeni.

[Kajka17]

"Czym jest Miłość..??"

Co to jest Kochanie?
Czy to po nocach płakanie?
Czy to ciągłe myśli błąkanie?
Miłość-to słowo wielkie!
Tyle warte i tak piękne
To uczucie, wielka siła, która ludzi od samotności uwolniła
Miłość jest potęgą!
Wielką uczuć księgą!
Tyle jej zalet można przypisać
Tyle pięknych chwil zawdzięczyć
Kochać- to być szczęśliwym, radosnym
Czuć zapach wiosny
Uśmiechać się w dzień deszczowy
Pozostawić największe miliony
Dla miłości można wszystko!
Bo miłość się kocha nad wszystko!

[Anna Maria K.]

Siła fatalna

O jej potędze nie marzyło się filozofom
Słodkie tchnienia nie do sprostania Homera słowom
Błahe obietnice, Jazonów setek wyznania
Nie poskromią żaru odwieczne mędrców kazania

Im więcej porażek, wichur i druzgocących burz
Tym bardziej ciągnie do odkrywania kolejnych mórz
I za każdym razem syreni śpiew namiętności
Karze śmiałka poczuciem nieznośnej samotności

Bo kto w marzeniu o ideale dłużej wytrwa
Wie – to skazana z góry Olimpu zwodnicza gra
Na nic zdadzą się modlitwy, skargi i zaklęcia
Mojry nie odmówią sobie ostatniego cięcia

I chociaż Eris wśród ludzi z powodzeniem działa
Eros wciąż w jedno na złudną chwilę dusze spaja
Wiedząc dobrze z jak zdradliwej gliny ulepiona
Nikt nie potrafi się jej czarowi oprzeć
– i jam też zaślepiona

[Iris_IK]

Bulwar nad Nysą

bulwar nad Nysą
wypełniony gwarem
kolorowe wstążki
ustrojony Staromiejski Most

wiosennie
zwieszają głowy
stare wierzby
młodą zielenią pąków

obudzone huśtawki
szczebioty
spacery łabędzie
spotykania

bulwar nad Nysą
już i twój
słońcem i deszczem
w mojej dłoni

[ul baz]

Miłość nieopierzonych (konkursowy)


Kaczorki malutkie dwa
Zapałały miłością wielką
Do gąski,która piórka gubiła
Choć powabną jeszcze była.


Gąska do miłości skora
Problem miała wielki
Nie wiedziała bidulka,
Który nosi szelki.


Kaczorki gąsce serce łamały
Miłość ciągle wyznawały
Podpisały nawet pakt miłosny,
Który działał do wiosny.


Gąska dni sto czekała
Wreszcie stop powiedziała
Spotkała na swej drodze
Gajora strudzonego srodze.


Pokochała Go szczerze,
Gdyż mówił pewnym głosem
Kocham Cię Gąsko miła
Wymoszcze gniazdo kłosem.


Kaczorki dalej bój toczyły
Skłóciły nieopierzone miasto
Względy u gąski straciły
Została im miłość własna.