Jestem początkiem i końcem

[Simon Tracy]

Za nic mam marności innych.
Kiedy jestem pierwszy w kolejce

przed bramą koszmarów sennych.
Stoję na ostatnim skrawku terenu.

Za mną szemrzę rzeka martwoty

i las spalonych słowików.
Za bramą leżą pola użyźnione krwią. Rycerzy i koni. Topory, proporce

i ścierwa z kopytami bez podków.

Tutaj już rany i ciosy mi nie szkodzą. Pali mnie jedynie na policzku zostawiony pentagram.
Prowadzą mnie biesy

nad nieskończoności cypel.

W nicość i głuszę się wydzieram.
Boże Ty jednak jesteś carem!

Tej szaleńczej, podziemnej Rosji!
Złoto ani rubiny mnie stąd nie wykupią. O śmierci zostały mi myśli.

Znaki odkupienia poza moim wzrokiem. To jest moja pokuta, katorgą tu zwana.
Za to, że krew za ojczyznę przelana.
Narodziny w zaświatach.

Byłem w muszli,

którą wyrzuciły z wody skorupiaki.
Śmierć w zaświatach.

Kiedy biesy grają w kości

o twe pasiaki.

[KOBIETA]

@Simon Tracy

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Sam ze sobą ..w głuszy koszmarów.

Podoba mi się.! 
 

pozdrawiam Simon :) 

[Simon Tracy]

@KOBIETA Pozdrawiam i dziękuję 

[Berenika97]

@Simon Tracy

To niezwykły wiersz o głębokim duchowym i egzystencjalnym ciężarze.

Widzę tu stan bycia na granicy, w miejscu zawieszenia między życiem a śmiercią, między piekłem a nicością. Paradoks w wołaniu "Boże Ty jednak jesteś carem! , Tej szaleńczej, podziemnej Rosji!" - to chyba najmocniejszy moment, pełen buntu i rozpaczy.

Zastanawiam się, czy można również zinterpretować jako wiersz, w którym patriotyzm jest grzechem, Bóg przybiera twarz Cara-tyrana, a jedyną przyszłością jest gra o ubranie po zmarłym. Bardzo ciekawy tekst! Bardzo mi się podoba. 

[violetta]

@Simon Tracy śniła mi się Rosja:)

[truesirex]

@Simon Tracy Niesamowity wiersz!

[Christine]

@Simon Tracy Bardzo wciąga mnie Twoja twórczość, jest nietuzinkowa. W tym wierszu czuję ducha Dostojewskiego. :)) Pozdrawiam. 

[Leszczym]

@Simon Tracy Jest jakaś taka fraza ja to zacząłem i ja to zakończę, czy jakoś tak :)

[Simon Tracy]

@Berenika97 Choć daleko mi do tego by lubić Mickiewicza czy szerzej wszystkich romantyków. To jednak "Tyś nie Bogiem a ... carem" zawsze do mnie przemawiało. Bóg jest niedostępny, milczący, dumny i obojętny.

Jest katem a nie wybawca.

Dlatego cóż innego rzec pozostaje duszy osiadłej na wieki w potępieniu.

Klątwy nie jest w stanie zdjąć z człowieka ani on sam ani Diabeł ani Car-Bóg. Są duszę tak głęboko przeklęte i umęczone katorgą wiecznej a zarazem nic nie wnoszącej pokuty, że zostają zepchnięte do rasy podludzi lub poddusz. Mogą jedynie patrzeć jak biesy grają w kości o ich godność.

@truesirex Dziękuję :)

@Christine Bardzo dziękuję. 

Jest tutaj motyw i zbrodni i kary, lecz bez udziału odkupienia win.

Przekleństwo i potępienie w mojej poezji jest wieczne i moje fatalistyczne postaci mają świadomość tego, że nigdy nie będą wolne i zbawione

[Gosława]

Mimo że dość mroczne są Twoje wiersze to ja zawsze znajduję w nich coś dla siebie 

I chyba tu czuję się najbezpieczniej 

w takim półmroku właśnie 

Pozdrawiam Cię 

[Simon Tracy]

@Gosława Miło mi, że moja poezja może wnieść coś ciekawego do czyjegoś natchnienia.

Pozdrawiam.