Dom podzielony

[huzarc]

Masz dla mnie krzyk,

złość, obelgi.

Masz wściekłość,

niezgody

i gniew,

wytatuowany błyskawicą

w różowej fryzurze.

 

Bunt. Ulica, ekran, walka.

 

 

Ja nic nie mówię.

Mam uśmiech

za przyłbicą

i gaz w rękawicy dłoni,

który rozpylę brokatem

w twe oczy.

 

Unieważnię cię.

 

[Toyer]

@huzarcKrzyk dzieli - uśmiech łączy - z jego pomocą można podziały unieważnić 

[Alicja_Wysocka]

@huzarcCoś jak nadstawianie drugiego policzka.

Powinno działać - ale... nie zawsze. 

[KOBIETA]

@huzarc

 

Ignorowanie, wycofanie i zaprzeczanie rzeczywistości ;) 

No cóż :) jakoś trzeba sobie radzić z błyskawicą i różem :) świetny ! 
 

pozdrawiam :) 

 

 

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@huzarc Dość ciekawy sposób powiedzenia: żegnam ;) 

[Berenika97]

@huzarc

Unieważnię - czyli  sprawię, że przestaniesz istnieć, że twój krzyk, twój bunt, twoja złość staną się nieważne, niewidzialne.

Wiersz mówi o tym, jak system (społeczny, polityczny, osobisty) neutralizuje autentyczny gniew - nie walcząc z nim wprost, ale unieważniając go, ośmieszając, gasząc błyskami i brokatem.  Ciekawe! 

[Migrena]

@huzarc

 

mocny kontrast między jawnym gniewem a cynicznym wyrachowaniem.

 

wers "rozpylę brokatem" genialnie oddaje brutalność aktu uniewazniania.

 

celne i zwięzłe ujęcie współczesnej polaryzacji.

 

 

[Nata_Kruk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@huzarc... tylko się nie śmiej... to Michał Wiśniewski, wypisz, wymaluj..;)

Dom ewidentnie podzielony, ale ten brokat, rozpylony prosto w oczy, to jednak "walka" i obrona zarazem,

by na koniec unieważnić... jego - ją - zdarzenia. Treściwe, krótkie i dobre.