Gdy

[Berenika97]

Tam, gdzie ostatnie światło gaśnie,
Zatrzymam się — za granicą życia.
Cisza rozwinie skrzydła z cienia,
I spowije mnie białą jak całun mgłą.

Nie będzie imion, wspomnień, ani łez —
Tylko echo, blade jak porzucone modlitwy.
I w tej pustce, chłodnej jak marmur świątyni,
Zrozumiem, że noc nie była końcem,

 

Lecz powrotem

 

 

Edytowane 30 Października przez Berenika97 (wyświetl historię edycji)

[huzarc]

@Berenika97

To bardzo piękny, wyciszony wiersz o przemijaniu, który nie potrzebuje krzyku ani metaforycznego nadmiaru.

Brzmi jak modlitwa, ale bez religijnej dosłowności i  jest jak rozmowa z nicością, która okazuje się światłem.

Wyrafinowany w prostocie, emocjonalnie dojrzały, filozoficzny:)

[Nata_Kruk]

Bereniko.. piękne.. "gdy"... jedno co... osobiście dałabym, wolałabym.. echo.. bez liczby mnogiej, to naprawdę drobiazg.

[Berenika97]

@huzarc Dziękuję za tak piękne i głębokie odczytanie. Twoje słowa znaczą bardzo wiele.

@Nata_KrukDziękuję! Masz rację - świetnie, że czytasz i pomagasz. :) 

[Migrena]

@Berenika97

 to jest utwór niezwykle głęboki a przez swoją głębie poruszający najbardziej tętniące zamyślenia człowieka.

 

egzystencjalizm, metafizyka i śmierć.

 

Berenika przekazuje nam wizję śmierci jako wyzwolenia z ego i cierpienia, jako momentu wzniosłego spokoju oraz odkrycia prawdziwej natury istnienia.

 

 wszystko jest cyklem, a "koniec" jest tylko kolejnym

etapem, czyli powrotem.

 

zgadzam się z tym całym swoim JA.

 

wiersz jest wytworem rzemieślnika poezji.

 

wspaniale Nika !!!

 

 

[Berenika97]

@Migrena Dziękuję! To, co piszesz o cyklu i powrocie, o wyzwoleniu i spokoju - to jest dokładnie ta przestrzeń, którą chciałam otworzyć. A Twoje "całe JA" spotykające się z tym wierszem to najpiękniejsze, co mogło się wydarzyć. Dziękuję.

[Marek.zak1]

Bardzo emocjonalnie napisane o tym, z czym chyba wszyscy usiłują się zmierzyć, może bardziej w tym czasie. Czy Twoja wizja będzie tą, która się spełni, tego nie wiemy, przynajmniej na razie. Pozdrawiam serdecznie. 

[Amber]

@Berenika97  Refleksyjny budzący emocje, wiersz.

[Alicja_Wysocka]

@Berenika97Bereniko, jakiś smętek przykleił Ci się do pióra, niech się nie ciągnie za myślą.

Ściskam. 

[Robert Witold Gorzkowski]

@Berenika97 bo czas mamy taki że powoduje w nas refleksję nad naszym przemijaniem.

[andrew]

@Berenika97

...

spojrzenie na wczoraj 

pozwala 

na nieme rozmowy

moment zadumy 

wzajemna bliskość 

jest jak dotyk 

czuć nie tylko ciepło świec 

...

Pozdrawiam serdecznie 

Spokojnego dnia 

 

[Annna2]

@Berenika97  non omnis moriar, wierzę, że człowiek nie wszystek umiera.

I w Niebie jest tylko pięknie, nie ma chorób i bólu.

[KOBIETA]

@Berenika97

 

Noc …być może to nie tylko powrót…może to początek ?

wszystkiego :) 

 

Pięknie napisane :) pozdrawiam :) 

 

 

[lena2_]

Wiersz pełen nadziei, że śmierć nie ma ostatniego zdania. świetny wiersz:)

[Berenika97]

@Marek.zak1 Dziękuję. To mocna  nadzieja na to, że koniec może być powrotem, a nie unicestwieniem. Pozdrawiam ciepło.

@Amber Dziękuję za te słowa – to dla mnie ważne, że wiersz wywołał emocje. Pozdrawiam serdecznie.

@Alicja_Wysocka Dziękuję za troskę i ciepłe słowa. Smętek bywa częścią pisania – czasem trzeba go wypuścić na papier, żeby się od niego uwolnić. Ściskam mocno.

@Robert Witold Gorzkowski Masz rację – ten czas roku szczególnie skłania do takich myśli. Może dlatego piszemy o przemijaniu – żeby je zrozumieć, oswoić. Dziękuję za te słowa. Pozdrawiam serdecznie

@andrew Jakie piękne słowa... Dziękuję za tę poetycką odpowiedź. To prawda – pamięć i zaduma tworzą tę szczególną bliskość, która wykracza poza czas. Pozdrawiam ciepło

@Annna2 Dziękuję za te słowa pełne nadziei. To piękna myśl – że coś w nas pozostaje, że nie wszystko gaśnie. Pozdrawiam 

@KOBIETA Dziękuję! Tak, może masz rację – powrót i początek mogą być tym samym. Koniec jednego jako początek czegoś nowego, niepoznanego. Lubię tę interpretację. Pozdrawiam

@lena2_ Bardzo dziękuję. Tak, chciałam, żeby ten wiersz niósł nadzieję – że w ciemności i ciszy jest coś więcej niż unicestwianie. Że "powrót" to obietnica, nie pustka. Pozdrawiam

@Wochen@Waldemar_Talar_Talar@Simon TracySerdecznie dziękuję! 

[Berenika97]

@viola arvensisBardzo dziękuję! 

[Berenika97]

@MIROSŁAW C.Bardzo dziękuję! 

[vrextons]

Gdy czytałem ten tekst odrazu na myśl przychodziły mi obrazy beksińskiego ,i nagle zdałem sobię sprawę że piszesz o czymś co nie jest tak odległe jak światy z tamtych płócien. To koszmar który jest do tego stopnia materialny że aż mnie ciarki przechodzą. Naprawdę fajny wiersz :)

[Berenika97]

@vrextons Dziękuję za te słowa! To, że dostrzegłeś tę materialność koszmaru i że tekst wywołał w tobie taką reakcję, jest dla mnie najlepszą nagrodą.

[Tectosmith]

@Berenika97Ciekawe rozważania o życiu i śmierci. Koniec staje się początkiem, bardzo mi bliskie. pozdrawiam serdecznie.