Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

 

 

Co to znaczy nie przebaczam?
Matko Aresztantko do Ciebie się zwracam,
Ty wiesz.
Tour de Pologne niosący pustą ramę też był,
czy wtedy smutek był jak pył?
Bale, festiwale, do rządu dusz trzeba się przygotować.

 

Litery gładzę, słowa bólem kąsają,
iluzją są, zwątpieniem.
Za mną pełno dziur. Co jest z sumieniem?
* Krzyż za nim z grzechów utkany".
To wiem.

Sól żre kamienie, dławicy gorączką,
samotności ostatnie promienie.
Kieszenie pełne serc otępienie.

Adalbert Wojciech Zink Jemu najwierniejszy z wiernych,

zaaresztowany na szesnaście miesięcy.
Nie przejął się szumem zarazy.
Tylko miłość największym nakazem,
co zwycięża śmierć.

 

Jutro z sejfu zabiorę pięć groszy,
odsunę myśli w najdalszy kąt.
Hen przed siebie gdzie oczy poniosą
i zawsze pod prąd.


Wzniosę toast haustu powietrzem,
za mrzonki, za zdrowie i życie.
Jeszcze przez chwilę chcę być.
Mateńko Najświętsza pozwól proszę,
by na tym świecie nadal dało się żyć.

 

 

 

 

 

*R. Gorzkowski("Święty paradoks")

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Edytowane przez Annna2 (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Annna2 Wiara jest ważną częścią w życiu człowieka, cokolwiek lub ktokolwiek by to był. Wiara jest jak napęd do dalszego kroczenia przez przeciwności losu. Myślę, że każdy człowiek na świecie w coś wierzy, nawet jeśli nie wierzy w nic. 

Opublikowano

@Annna2

To tekst, który się nie czyta, tylko przeżywa. Jest jak modlitwa napisana po długiej nocy, pośród wspomnień i zmęczenia światem, tworząc świadectwo trwania mimo doświadczenia rozpadu formy w jakim

ono miało miejsce.

Opublikowano (edytowane)

@Annna2

wiersz ten jest głęboko osobistą, emocjonalną i egzystencjalną refleksją, która łączy poczucie winy i cierpienia z niezłomną wiarą w potęgę miłości.

 

jest tutaj  dramatyczny dialog z Bogiem i samym sobą, w którym ból, samotnosć i poczucie winy ostatecznie zostają zrównoważone siłą miłości, wiernosci i pragnieniem życia, nawet jeśli wymaga to   ciągłego sprzeciwu wobec świata.

 

 

wśród gorączki pyłu i krzyża z grzechów, odnajdujesz jedyną busolę życia -miłość, która w buncie pod prąd jest najgłębszym i najswiętszym sposobem na trwanie.

 

 

Edytowane przez Migrena (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...