Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

 

 

 

Spotkałem cię -
i wszechświat zadrżał w swoim śnie,
jakby ktoś wcisnął pauzę na oddechu Boga.
Niebo się pochyliło,
a czas rozlał po ziemi jak wino z rozbitego kielicha.
Twoje oczy - dwa okna w pamięć świata,
w których przegląda się to, co było,
i to, co jeszcze się nie odważyło zaistnieć.

Nie wiem, czy cię widzę,
czy raczej to, co przez ciebie patrzy -
może to sama świadomość,
która na chwilę wzięła kształt człowieka,
żeby przypomnieć mi, że wszystko jest jednym.

Kiedy mówisz,
język staje się światłem,
które rzeźbi z ciemności znaczenia.
A gdy milczysz -
wszystko, co żyje, zaczyna słuchać.
Bo w twoim milczeniu
jest coś z matematyki wieczności,
z porządku, który zna każda cząstka atomu.

Miłość nie jest pragnieniem -
jest pamięcią, która wraca,
żeby nas dokończyć.
Nie dotykasz mnie naprawdę -
tylko przypominasz mi,
że kiedyś już byliśmy jednym oddechem.

I wiem, że kiedy dotkniesz mojej dłoni,
świat się nie skończy -
on się zrozumie.
Rozpadnie się na znaczenia,
a cisza stanie się alfabetem,
którym Bóg kiedyś napisał światło.

Wtedy zostaniemy -
niedoskonali, rozżarzeni,
współtworzący,
i nicość pochyli się nad nami,
jak nad swoim pierwszym dziełem.

 

 


Opublikowano

@Migrena

To wiersz imponujący rozmachem, jest bowiem metafizyczny, niemal kosmogoniczny, ale zarazem intymny i emocjonalny. Dotyka Boga, świadomości, światła, miłości, a mimo to stara się pozostać liryczny. Wiersz to spotkanie dwóch bytów, które rozpoznają się wzajemnie - miłości  będącej powrotem do pierwotnej świadomości, oraz światła stanowiącego język stworzenia.To nie erotyk, nie modlitwa, ale mistyczny dialog między nimi.

Opublikowano (edytowane)

@Alicja_Wysocka

 

gdyby.......

 

przeszedłem szkolenie ratownicze :)

 

Alu.

 

dziękuję :)

ale bardzo subtelnie chociaż z emocjami....

dzięki :)

 

 

 

@huzarc

 

wiesz przecież co to jest takie prawdziwe, męskie podziękowanie.

 

uścisk dłoni i ......dziękuję !

 

to ja Tobie tak właśnie dziękuję !

 

pozdrawiam.

 

 

Edytowane przez Migrena (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Na takie dictum powiedzieć  nie, to przecież byłaby zbrodnia Alu. Oby to nie Grzegorz był... Lato. Kolejny czarodziejski :)
    • @Leszczym Jak Ty się fajnie zaplątujesz w słowa, mógłbyś takie teksty umieszczać na kartkach pocztowych, kiedyś takie były, możliwe, że jeszcze są w Empik - ach.  Czasem robisz to tak cudownie bezradnie, jakbyś rozbrajał wszechświat :)
    • @Alicja_Wysocka   gdyby.......   przeszedłem szkolenie ratownicze :)   Alu.   dziękuję :) ale bardzo subtelnie chociaż z emocjami.... dzięki :)       @huzarc   wiesz przecież co to jest takie prawdziwe, męskie podziękowanie.   uścisk dłoni i ......dziękuję !   to ja Tobie tak właśnie dziękuję !   pozdrawiam.    
    • @Roma   a gdzie to poetkę tutaj przywiało ? poszukiwania samej siebie ?   Olu.   to jest hymn do własnej wyobraźni i wrażliwości.   narrator mówi nam o naturze pragnienia i intymności które są tworem wyobraźni a nie tylko ciałem.   siła wewnętrznego przeżycia jest ważniejsza niż akt zewnętrzny.   prawdziwa erotyka rodzi się w głowie.   wystarczy sama mysl, w identyfikacji z wielkimi emocjami sztuki (Stendhal, Fiorentino).     narrator jest zlepkiem kulturowych odniesień ("Stendhal") i pierwotnych pragnień ("Cień").   Pragnie, aby to "Ja" zostało uaktywnione przez kogoś drugiego,chociaż odkrywa ten potencjał w sobie.   przez pisanie !    namiętność i intymność istnieją obok prozy życia (apteka, klatka schodowa).   codzienne spotkania są katalizatorem dla głębokich, choć ukrytych emocji.   miejscem, gdzie pragnienie znajduje swój wyraz i spełnienie, jest świat wewnętrzny.       swoim utworem mówisz nam, że najbardziej erotyczna jest obietnica, intensywność emocji i gra z własnym lękiem albo pragnieniem.   dlatego uciekasz w liryczny monolog.       proza poetycka made in Roma !   zaskakujesz mnie coraz bardziej :)   jesteś Olu świetna !!!!!!!  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @huzarc Tutaj mnie zatrzymało - tak było, a teraz reklamy są 20- minutowe i to po kilka w jednym programie, można zjeść, wykąpać się, wyjść za mąż i wrócić - nadal reklama. Nadal ble, ble... i wciąż każą prąd oszczędzać, do kogo ta mowa? A czytać dalej Twój wiersz, faktycznie - dokąd ten rejs?  - Aż chce się powiedzieć, - ja wysiadam. Tylko na jaki brzeg?
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...