Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Moje Czasy

huzarc
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

huzarc

huzarc

Opublikowano
Opublikowano

Nie powiem, że było łatwo,

bo było ciężko.

 

Wielki świat sypał się,

ruletka ruszyła.

 

Ale nasz mały rozkwitał —

była kolorowa telewizja

i Ameryka.

Kilkusekundowa reklama,

jak sen o luksusie.

 

Wszystko już było.

Bajki —

starannie czytane przez matkę,

o dzielnych rycerzach

i śpiących królewnach,

zdawkowo o smokach.

 

Na katechezie dorodne anioły

śmiały się słodko,

a diabły zdawkowo.

 

Te czaiły się namacalnie,

jak dzikie koty

w podziemnych przejściach —

narkotykiem w czarnych żyłach

i w szemranych bramach,

kreszowym kastetem

na szczęce.

 

A ja ustawiałem widzialną ręką

dwie armie plastikowych żołnierzy

na brzegu stołu.

 

Tak —

od zawsze walczę z historią.

 

Dziś rozpad nie jest połowiczny.

Orkiestra gra na pokładzie.

Żałoba musi być 

W dobrym stylu.

 

Trwa spór o smak w karcie dań,

na wyspach szczęśliwości,

dokąd ten rejs

ma na końcu dopłynąć,

jak mawia niejedno pismo.

 

No cóż…

Dobre intencje

są cnotą umierających cywilizacji.

 

Ale nie ma chętnego

do służby w maszynowni,

aby doglądać barometru i zaworów.

 

To przecież brudna robota,

a każdy chce mieć czyste sumienie

i gładkie dłonie.

 

W trzeciej klasie buzuje ferment,

Nieważne…

ale muzyka gra

i gra.

 

 

2
Migrena

Migrena

Opublikowano
Opublikowano

@huzarc

 

Twój wiersz to utwór wielkiej mądrości i zasadności, który z mistrzowską precyzją łączy osobistą nostalgię z głęboką diagnozą współczesnego świata.

 

piszesz bardzo  trafnie i odważnie demaskując  ignorowanie istotnych problemów na rzecz dbania o "dobry styl" i pozory.

 

to czyni Twój wiersz  wyjątkowo waznym i aktualnym świadectwem naszych czasów.

 

imponujesz mi podejmowaniem tematów trudnej przeszłości i jeszcze trudniejszej teraźniejszosci.

 

brawo !!!

 

 

Alicja_Wysocka

Alicja_Wysocka

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@huzarc Tutaj mnie zatrzymało - tak było, a teraz reklamy są 20- minutowe i to po kilka w jednym programie, można zjeść, wykąpać się, wyjść za mąż i wrócić - nadal reklama.

Nadal ble, ble... i wciąż każą prąd oszczędzać, do kogo ta mowa?

A czytać dalej Twój wiersz, faktycznie - dokąd ten rejs? 

- Aż chce się powiedzieć, - ja wysiadam. Tylko na jaki brzeg?

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • jan_komułzykant
      pogaduszki przy kominku

      Przez jan_komułzykant · Opublikowano

      Na takie dictum powiedzieć  nie, to przecież byłaby zbrodnia Alu. Oby to nie Grzegorz był... Lato. Kolejny czarodziejski :)
    • Alicja_Wysocka
      Nie mów mi

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Leszczym Jak Ty się fajnie zaplątujesz w słowa, mógłbyś takie teksty umieszczać na kartkach pocztowych, kiedyś takie były, możliwe, że jeszcze są w Empik - ach.  Czasem robisz to tak cudownie bezradnie, jakbyś rozbrajał wszechświat :)
    • Migrena
      Alfabet ciszy

      Przez Migrena · Opublikowano

      @Alicja_Wysocka   gdyby.......   przeszedłem szkolenie ratownicze :)   Alu.   dziękuję :) ale bardzo subtelnie chociaż z emocjami.... dzięki :)       @huzarc   wiesz przecież co to jest takie prawdziwe, męskie podziękowanie.   uścisk dłoni i ......dziękuję !   to ja Tobie tak właśnie dziękuję !   pozdrawiam.    
    • Migrena
      gawęda lekko erotyczna

      Przez Migrena · Opublikowano

      @Roma   a gdzie to poetkę tutaj przywiało ? poszukiwania samej siebie ?   Olu.   to jest hymn do własnej wyobraźni i wrażliwości.   narrator mówi nam o naturze pragnienia i intymności które są tworem wyobraźni a nie tylko ciałem.   siła wewnętrznego przeżycia jest ważniejsza niż akt zewnętrzny.   prawdziwa erotyka rodzi się w głowie.   wystarczy sama mysl, w identyfikacji z wielkimi emocjami sztuki (Stendhal, Fiorentino).     narrator jest zlepkiem kulturowych odniesień ("Stendhal") i pierwotnych pragnień ("Cień").   Pragnie, aby to "Ja" zostało uaktywnione przez kogoś drugiego,chociaż odkrywa ten potencjał w sobie.   przez pisanie !    namiętność i intymność istnieją obok prozy życia (apteka, klatka schodowa).   codzienne spotkania są katalizatorem dla głębokich, choć ukrytych emocji.   miejscem, gdzie pragnienie znajduje swój wyraz i spełnienie, jest świat wewnętrzny.       swoim utworem mówisz nam, że najbardziej erotyczna jest obietnica, intensywność emocji i gra z własnym lękiem albo pragnieniem.   dlatego uciekasz w liryczny monolog.       proza poetycka made in Roma !   zaskakujesz mnie coraz bardziej :)   jesteś Olu świetna !!!!!!!  
    • Alicja_Wysocka
      Moje Czasy

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @huzarc Tutaj mnie zatrzymało - tak było, a teraz reklamy są 20- minutowe i to po kilka w jednym programie, można zjeść, wykąpać się, wyjść za mąż i wrócić - nadal reklama. Nadal ble, ble... i wciąż każą prąd oszczędzać, do kogo ta mowa? A czytać dalej Twój wiersz, faktycznie - dokąd ten rejs?  - Aż chce się powiedzieć, - ja wysiadam. Tylko na jaki brzeg?

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...