luminaria

[Alicja_Wysocka]

 

jaki problem, kochani
czemu głowy was bolą?
przecież panny źrenice
odbijają nam kolor

 

buraczkowy z buraczka
jakby zmierzch malinowy,
a groszkowy - jest groszek
który w ustach się słowi

 

oliwkowy w oliwkach
tak się światłość przelewa...

a blask rzęsy przymruża
zieleń z żółcią chce śpiewać

 

zaś od piórek gołębia
przywłaszczono - gołębi,
mokry jak ranna rosa
choć spokojny - to ziębi

 

butelkowy - z butelek
fal zielonych i ciemni
morski wstał wprost po burzy
pośród nocy zagłębin

 

popielaty - z popiołu
seledyny w nefrytach
jeśli nie wiesz i nie znasz,
od księżyca pożyczaj

 

karmelowy, jak ciepło
pomarańczę - od słońca

bo przebiera w dobranoc

każdy promień na końcach

 

 

Edytowane 7 godzin temu przez Alicja_Wysocka (wyświetl historię edycji)

[wierszyki]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ten fragment bardzo rozwijająco ogólnie dla całokształtu pedagogicznego wywodu o kolorach ;-)

 

 

Zięba w wielu kolorach ziębi się nieustannie,

przeziębiona się chowa, a schowana lśni ładnie -

w nieba kolorach głębi i w czerwieniach z popiołem.

Czy to ciągle jest zięba? Bazie może wiraże?

 

Pzdr :-)

[Alicja_Wysocka]

@wierszykiDziękuję za poetyckie spojrzenie :) 

Dołączam pozdrowienia, słoneczne i jesienne, razem z liściem na kałuży, który właśnie spadł.

[wierszyki]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ja kiedyś napisałam  już inny całkiem wierszyk o ziębie, ale go nie odnajdę w tej chwili. Natomiast Twój o kolorach jak widać jest bardzo inspirujący, bo przed chwilą napisałam kolejny, który miałam "na końcu języka już od jakiegoś dłuższego czasu, ale teraz mi się udało go napisać, tylko limit mnie trzyma :-) Pozwalam sobie wyjątkowo zaprosić. Wierszyk "Zięba"

 

Dziękuję :-)

 

 

[huzarc]

@Alicja_Wysocka

To piękny, kolorystyczny kalejdoskop – pełen rymów i żywych obrazów. Czuć w nim radość obcowania ze światem i językiem. Tekst ma wdzięk i muzyczność, która przypomina dziecięcą piosenkę o kolorach, ale wzbogaconą o subtelne obserwacje.

[Alicja_Wysocka]

@huzarc Aj, dziękuję, mam w sobie dużo z dziecka - sukienki wyrosły, a ja nie.

No i wcale się tego nie wstydzę i nie pozwolę sobie tego odebrać. Dziękuję :)

[huzarc]

@Alicja_Wysocka To chyba dobrze:) pozdrawiam 

[Waldemar_Talar_Talar]

Witaj Alicjo - kolorowo dziś u ciebie - czyli pięknie - 

                                                                                          Pzdr.kolorowo.

[Alicja_Wysocka]

@wierszyki Inspiracją czuję się zaszczycona - mnie też inni poeci inspirują, to jest cudne. 

Powiem tak - "Żelazo, ostrzy się żelazem" a poetę - poetą.

Dziękuję :)

@Waldemar_Talar_TalarWaldemarze, to chyba od pogody ducha się bierze, dzięki :) - również pozdrawiam.

[Berenika97]

@Alicja_Wysocka

Twój wiersz to uroczy i niezwykle ciepły utwór, który działa jak balsam, jak chwila wytchnienia od codziennych problemów. Przypomina, że źródło piękna i kolorów jest tuż obok nas – w buraczku, groszku, oliwkach. To pochwała dostrzegania poezji w najbardziej prozaicznych elementach rzeczywistości. Zadajesz pytanie: "jaki problem, kochani?", a potem sama udzielasz odpowiedzi: problem znika, gdy zanurzymy się w prostym pięknie świata.

Bawisz słowem w niezwykle subtelny sposób. Tworzenie nazw kolorów od ich źródła („buraczkowy z buraczka”, „popielaty - z popiołu”, „butelkowy - z butelek”) jest nie tylko pomysłowe, ale też przywraca słowom ich pierwotny sens. Wiersz staje się swoistą genezą barw. A jednocześnie kolory opisujesz tak, że można ich niemal dotknąć i posmakować. „Groszek, który w ustach się słowi”, „karmelowy, jak ciepło".

To tekst, który otula i koi, a jego łagodny ton jest niezwykle kojący.

Ostatnie zwrotki, w których kolory pożyczane są od księżyca i słońca, wynoszą ten "codzienny" świat na poziom kosmiczny. Inspiracji i piękna można szukać wszędzie – od tego, co na talerzu, po to, co na niebie. A myśl, że każdy promień słońca „przebiera w dobranoc”, jest cudownym obrazem na zakończenie dnia. To tekst, który otula i koi, a jego łagodny ton jest niezwykle kojący.

Jest jak antidotum na szarość i zmartwienia. To tekst pełen światła, ciepła i subtelnego czaru - Alicjo z poetycznej krainy.

[Alicja_Wysocka]

@Berenika97 Och Bereniczko, Ty jesteś cudownie poetycka, (patrz na komentarz) 

Ty cała jesteś wierszem, dziękuję :)

[Migrena]

@Alicja_Wysocka

Alu.

Rytmiczny i plastyczny Twój wiersz.

A ode mnie:

A sikorka się skrzy — iskierką podsłyszy,
szpak zaszumia deszczem, co w liściach się mieni.

[Jacek_Suchowicz]

a groszkowy ten z groszku

swą zielenią nam brzdąka

wyłuskany po troszku

nie pozostał na strąkach

 

śmietanowy ze śmietaną

ma dużo wspólnego

pełnotłustą lubianą

biel z drobiną żółtego

 

morelowy z morelą

coś na stałe wciąż łączy

ej by można wymieniać

tych odcieni tysiące

:))))

[Alicja_Wysocka]

@Jacek_Suchowicz 

jest, ach jest - całe morze,

a co któryś ma smaki

ten od wody jest zimny

ciepły - słońcem bogaci

 

jeszcze mają zapachy

jagodowe czy wiśni

marcepany z migdałów,

waniliowy - też pyszny

 

aż się oczom pstrokaci

- aż się zjadać zachciewa

istny jarmark cudeniek

-  dla artystów wyprzedaż

 

@Kwiatuszek, @sam_i_swoi, dziękuję :)

Edytowane 3 godziny temu przez Alicja_Wysocka (wyświetl historię edycji)

[lena2_]

Pięknie napisany wiersz o kolorach, czuć w nim wrażliwość i ciepło:):)

[Alicja_Wysocka]

@lena2_ Pomylił mi się pędzel z piórem, dzięki Leno :)