Retrospekcja

[Berenika97]

Chodzę w mroku sama i znam dobrze tę drogę,

Gdzie niepokój w korzeniach oplata mi nogi.

Moje kroki – szelest dręczących słów,

Które cisza usypia wśród wilgotnych mchów.

I wiem, że w tobie też tkwi ból

A pod powiekami spoczywa zmęczona miłość.

Że u ciebie też jest to, co we mnie.

Bo kiedy kocham,

To jakbym odchodziła.

I kiedy odchodzę,

To jakbym kochała.

I nie rodzi się nic.

I krwawię, i tkwię,

Jakbyś był mi obcy.

I tęsknię, i wracam,

Jakbyś był mi bliski.

Idę dalej,
choć każdy krok wydaje się już czyjś.

[Marek.zak1]

W temacie:

 

[wierszyki]

Mi się wiersz podoba zarówno pod względem podejścia do tematu jak i warsztatowym, ale gwoli obiektywizmu. Nie są klasyczne te rymy... Trzeba czytać sam wiersz. A nie zatrzymywać się nad nimi...

 

Pzdr ;)

 

[Annna2]

@Berenika97  Berenika nie wiem co napisać.

Chyba tak czasem jest- że chciałoby się razem- bo wtedy jest lżej?

Piękny

Edytowane 16 Sierpnia przez Annna2 (wyświetl historię edycji)

[Berenika97]

@Marek.zak1Piękny utwór. Te stare piosenki są  zachwycające.   Bardzo dziękuję!

@wierszykiBardzo dziękuję! Nie myślałam o rymach. Przyznaję się. 

@Annna2Ale czasami nie wychodzi, bo nie "dbamy o tę miłość". Ale już boleśnie doświadczeni - możemy zadbać o drugą. Bardzo dziękuję! 

@JWFBardzo dziękuję! 

[Alicja_Wysocka]

@Berenika97 Zatrzymałam się przy tym wierszu dłużej - i nie z obowiązku, ale z poruszenia.
Jest w nim cisza, która mówi. Jest własny głos, choć szeptem - a to właśnie szeptem mówi się najważniejsze rzeczy.

To Twoje stąpanie po mchu, po emocji, po kruchym gruncie.
Są miejsca, gdzie wersy dotykają cienia, ale nie uciekają od niego - i to wielka siła.
Zwłaszcza w puencie, która nie chce się domknąć, bo uczucie też się nie domyka.

 

[Berenika97]

@Alicja_WysockaBardzo dziękuję za piękny komentarz. 

[Jacek_Suchowicz]

to jakaś miłość która zmarła

wzbudza tęsknoty kłębi myśli

nieustająco wciąż powraca

aby się w końcu tobie przyśnić

:)))

[Migrena]

@Berenika97

Bereniko.

Te wersy odsłaniają miłość jako przestrzeń, w której bliskość i oddalenie są tym samym krokiem.

Piękny.

[Robert Witold Gorzkowski]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Czysta poezja to nie szeleści to wybrzmiewa 

[Annna2]

@Berenika97 Berenika wracam. Poezja

[Berenika97]

@Jacek_Suchowicz

To miłość dawna – już umarła,
choć w snach się czasem jeszcze błąka. :)

 

@MigrenaBardzo dziękuję, ale czasami te "kroki" powodują, że stoimy w miejscu i nie możemy pójść dalej. 

@Robert Witold GorzkowskiBardzo dziękuję! 

@Annna2Bardzo dziękuję! Nie wiem, co napisać, bo takie pochwały od Roberta i Ciebie  dodają mi sił.

@Rafael Marius@Andrzej P. Zajączkowski Bardzo dziękuję! :)

[Nata_Kruk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

... nie dodam nic więcej @Berenika97... podpisuję sie pod słowami Ali.

[Leszczym]

@Berenika97 Znów Wiersz !!!!! Super !!

[Berenika97]

@Nata_KrukBardzo dziękuję! Cieszę się, że wspomnienia bywają  plasteliną do tworzenia, i że to się podoba. :) 

@LeszczymBardzo dziękuję! Może trochę prozy by się przydało, ale  jakoś mi nie wychodzi. :)

[Leszczym]

@Berenika97 Zajrzę, bo zdaje się coś tam też umieszczałaś. Dział proza na tutejszym portalu jest mniej uczęszczany po prostu. Sam go rzadko odwiedzam, no jakoś nie starcza mi uwagi na ogarnianie całego forum. Ale to bynajmniej nie oznacza, że tam są kiepskie teksty, bo wiele i tam perełek. 

[Berenika97]

@LeszczymWiem o tym. Sama czytam to, co jest aktualnie zamieszczane, bo rzeczywiście dużo jest tekstów. Dziś wrzucę część opowiadania napisanego na podstawie relacji kogoś z mojej rodziny. Piszę kronikę rodzinną, więc te moje opowiadania są właściwie "opowiadami wziętymi z życia". 

[Leszczym]

@Berenika97 Przeczytam ;)

[Berenika97]

@LeszczymDzięki! Chyba się zagalopowałam.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.